Время - Объединенная Каста, Песочные люди

А, Западный Сектор…

Ага, сага о жизни и смерти…

Змей, Кактус…

Сто страшных лет под чёрным парусом,

Сбываются строки из предсказаний Нострадамуса.

Тяжелые даты, как отпечатки на дактилоплёнке,

Остались в памяти, остались в памяти.

Протяжные ноты больше напоминают плач,

В ком-то умер спаситель, а родился палач.

Угрожающее превращение: мир, затем война,

Которая оставит чёткий след на чёрной карте мира.

«Чья это вина?

Нельзя судить, решать:

Кого убить, кого оставить жить!»

«За что четырнадцатый стал таким тяжёлым годом

Когда под кровавым небосводом пылал огонь!»

Затем семнадцатый, Россия, боль невыносима,

На коленях перед страстью уничтожена последняя династия —

Такие травмы не лечатся,

Но будущее — в руках человечества.

И вот первое сентября, тридцать девятый год,

В огне небо и земля — Вторая мировая война.

Уже знакомая картина — миллионы раненых и убитых,

На кровью залитых плитах, оставила след чёрная свастика.

Идеи фашизма зашли на верхнюю ступень,

Мишень — вся планета и каждый человек в частности,

Над Европой зависла тень призрака опасности,

В двадцать второй день сорок первого лета.

С первыми лучами бледного солнечного света

Острый меч разрубил границы великой страны,

Страницы хроники Отечественной войны

Писались судьбами на окровавленной земле.

Пустые, безликие строки немых стихов

Для всех стали лживым примером искупления грехов.

На чашах весов — предрассудки, боль и страхи,

Человеческий род между топором и плахой.

Припев:

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

Под напором раскаленной стали

Осколки надежд смешались с осколками гравия.

В полном зале сплетена паутина страха,

Последний эпизод второго мирового взмаха.

Великий поход окончился взятием Берлина,

Две фигуры с красным флагом на крыше Рейхстага,

Но сага ещё не кончена, спустя девяносто шесть дней

Хиросима, Нагасаки, сто четырнадцать тысяч смертей.

Ядерная искра, высеченная руками человека

Превратилась в пожар в середине двадцатого века.

Плагиаты нового огня пали с серого неба

Звонкими каплями крови в золотую чашу победы.

Тонкая грань, черта, порог тысячелетия,

Учёные пытаются вывести формулу бессмертия,

Смешивая прожитые жизни и чьи-то мысли,

Но получают только формулы убийства.

Чернобыль, восемьдесят шестая весна принесла потери,

А кто-то верил, что уже не будет так, как раньше.

Дальше — девяносто первый, падение последней империи,

Пятнадцать частей перед открытой дверью.

Ещё три полных оборота вперёд, война идёт,

замедляя ход, времени для человеческого племени.

Горячий лёд на раны, но закрывать глаза рано.

Всё больше приговоров к высшей мере наказания.

Расстрачены собранные веками знания

Говорят только правду древние пророки,

Постепенно истекают отведённые нам сроки.

Мёртвые чувства живого человека,

Инстинкт палача в начале двадцать первого века

Перевесил все традиции, правила

Своих ангелов-хранителей мы за спиной оставили.

Припев:

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

До последнего вздоха, до последнего вздоха.

История века — Западный сектор: Кактус и Змей.

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

За тонкой чертой начинается новая эпоха

До последнего вздоха.

Воспоминания преследуют человека,

Ничего не изменить в начале нового века.

О, Батыс сектор...

Иә, өмір мен өлім дастаны...

Жылан, кактус...

Қара желкеннің астында жүз жыл сұмдық,

Нострадамустың болжамдарындағы сызықтар орындалады.

Саусақ ізі пленкасындағы іздер сияқты қиын күндер,

Есте қалды, есте қалды.

Ұзақ ноталар жылау сияқты,

Біреуде құтқарушы өлді, ал жазалаушы дүниеге келді.

Қауіпті трансформация: бейбітшілік, содан кейін соғыс,

Бұл дүниенің қара картасында айқын із қалдырады.

«Бұл кімнің кінәсі?

Үкім шығару, шешу мүмкін емес:

Кімді өлтіру керек, өмір сүру үшін кімді қалдыру керек!

«Он төртінші жыл неге қиын болды

Қанды аспанның астында от жанғанда!».

Содан кейін он жетінші, Ресей, ауырсыну шыдамайды,

Құмарлықтың алдында тізе бүгіп, соңғы әулет жойылды -

Мұндай жарақаттар емделмейді,

Бірақ болашақ адамзаттың қолында.

Міне, бірінші қыркүйек, отыз тоғызыншы жыл,

Аспан мен жер отқа оранды – Екінші дүниежүзілік соғыс.

Қазірдің өзінде таныс сурет - миллиондаған жараланғандар мен қаза тапқандар,

Қанға малынған тақтайшаларда қара свастика із қалдырды.

Фашизм идеялары биік сатыға жетті,

Мақсат - бүкіл планета және әрбір адам,

Еуропада қауіп елесінің көлеңкесі ілінді,

Қырық бірінші жаздың жиырма екінші күні.

Бозғылт күн сәулесінің алғашқы сәулелерімен

Өткір қылыш ұлы елдің шекарасын кесті,

Отан соғысы шежіресі беттері

Тағдырлармен қанды жерге жазылған.

Үнсіз өлеңдердің бос, бетсіз жолдары

Барлығы үшін олар күнәларды өтеудің жалған үлгісіне айналды.

Таразыда алалаушылық, ауырсыну және қорқыныш,

Адамзат баласы балта мен кесектің арасында.

Хор:

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Ыстық болаттың қысымымен

Қиыршық таспен аралас үміт сынықтары.

Толық залда қорқыныш торы тоқылған,

Екінші әлемдік әткеншектің соңғы эпизоды.

Ұзақ жорық Берлинді алумен аяқталды,

Рейхстагтың төбесінде қызыл жалауы бар екі фигура,

Бірақ тоқсан алты күннен кейін дастан әлі біткен жоқ

Хиросима, Нагасаки, жүз он төрт мың өлім.

Адам қолымен ойылған ядролық ұшқын

ХХ ғасырдың ортасында отқа айналды.

Жаңа оттың плагиаттары сұр аспаннан түсті

Жеңістің алтын тостағанында шырылдаған қан тамшылары.

Жіңішке сызық, сызық, мыңжылдықтың босағасы,

Ғалымдар өлместік формуласын шығаруға тырысуда,

Өмір мен біреудің ойларын араластыру,

Бірақ олар тек өлтіру формулаларын алады.

Чернобыль, сексен алтыншы көктем шығын әкелді,

Ал бұрынғыдай болмайтынына біреу сенді.

Келесі - тоқсан бірінші, соңғы империяның құлауы,

Ашық есік алдында он бес бөлік.

Алда тағы үш айналым, соғыс жалғасуда,

баяулау, адам тайпасының уақыты.

Жаралардағы ыстық мұз, бірақ көзді жабуға әлі ерте.

Өлім үкімі көбейіп келеді.

Ғасырлар бойы жинақталған шашыраңқы білім

Бұрынғы пайғамбарлар тек шындықты айтқан,

Біртіндеп бізге берілген мерзімдер аяқталады.

Тірі адамның өлі сезімдері

Жиырма бірінші ғасырдың басындағы асық инстинкті

Барлық дәстүрлерден, ережелерден асып түсті

Біз қамқоршы періштелерімізді артта қалдырдық.

Хор:

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Соңғы демге дейін, соңғы демге дейін.

Ғасыр тарихы – Батыс секторы: Кактус пен Жылан.

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.

Жіңішке сызықтың артында жаңа дәуір басталады

Соңғы демге дейін.

Естеліктер адамның көңілін қалдырады

Жаңа ғасырдың басында ештеңені өзгерту мүмкін емес.