Bulutlara Esir Olduk - Oğuzhan Koç

Yine yaz bitti

Biz göremeden güneşi,

Bulutlara esir olduk,

Kararıp gitti, yıllarım bilemeden,

Neşeyi büyük sandıklara koyduk,

Gelen olmadı yerine,

Kimse sormadı yüreğinde bu koca boşluk niye

İnan olmadı daha derine

Ki ben yormadım ben bu yorayı

Bir gün bile gideceğine

Yokluğunda yine yüz çevirdim aşka

Güz geçirdim onca yaprağım sarardı soldu

Sonbaharın sonunda bahar yok artık

Yağmuru vurunca derde dert oldu

Rüzgara vurunca derbeder oldum

Тағы да жаз

Біз күнді көре алмаймыз

Біз бұлттардың тұтқынындамыз,

Жылдарымды білмей қап-қара болып кетті,

Біз қуанышты үлкен кеудеге саламыз,

Келудің орнына,

Ешкім оның жүрегіндегі бұл үлкен бослықтың неге екенін сұраған жоқ

Оған тереңірек сене алмадым

Бұл бұрынғыдан жалықпадым

Бір күні барсаң да

Сен жоқта мен тағы да жүзімді махаббатқа бұрдым

Мен құладым, барлық жапырақтарым сарғайып, қурап қалды

Күздің аяғында көктем болмайды

Жаңбыр жауған кезде қиындық проблемаға айналды

Жел соққанда мен ұштым