Prison Walls - Novena

Frozen, as the time just passes by

Have to sing the freedom cry

Of the one who holds you here

Chosen for a life you never called for

As your body starts to falter

You refuse to shed a tear

Kept within your endless prison walls

Is there life for you to find at all?

Open, like a wound that never healed

Through a door you walked right in

To a fight that you can’t win

Moments, they appear to last forever

Like a friendship that we severed

There’s a heart that’s yet to beat

Kept within your endless prison walls

Is there life for you to find at all?

I have been a terrible friend and an even worse lover

And I think it’s time for some confessional

My Mother?

She didn’t even want me

She had a life and I wasn’t part of the plan

And you know what?

That’s okay

Because when new life seems only to form destruction

And all you’ve come to crave is the other

What’s there to be done, really?

There isn’t a simple fix to be found, just a long and arduous road of

circumstance

And that’s okay.

It’s no-one's fault

And let’s not even speak of the Father.

I mean, what’s there to say?

He was quite literally never there, and funnily enough, the absence isn’t so

conspicuous

I mean, you can’t miss what you’ve never had

But all the same, it didn’t take long for the men in white coats

That didn’t wear white coats at all that I feared so much as a child to appear

Wielding brands of disability, mental unrest and disrepair

Antipsychotics for lunch at twelve.

You know It’s no-one's fault

It’s no-one's fault

Still, I had the love of a Mother regardless, and for that I genuinely give

thanks

She single-handedly was the saviour of my short and storied years

Seemingly the one thing prescribed by the Gods that was not a fucking detriment

So it’s fair to say, I suppose, that I have been smiled upon

At least in part, but is it enough?

How could it ever be enough?

It’s never enough

It’s no-one's fault

But that didn’t stop me from struggling with my independence for years

I convinced myself I was strong, which, in ways, I was

I convinced myself of a number of things but it wasn’t enough

It was never enough… How could it ever be enough?

The damage has been done and it’s no-one's fault

And I would’ve ended up the same from the outside looking in

These prison walls would self-sustain and keep me held within

The damage has been done and there’s no-one left

And it’s no-one's fucking fault

The damage has been done and there’s no-one left

It’s no-one's fault

Look at this hollow shell, pallid and worn

Victimised circumstance and nothing more than a worm

And isn’t it fucking pathetic?

I should be a king, my freedom is stripped

And I am laid bare in my absence of morals

My ethical code spun into chaos

It could’ve been different, it should’ve been different

You’ve failed me and now I am lost to these walls

And oh, if these walls could talk

Oh, the stories they’d tell you

You would be shocked and appalled, I assure you

For this is the domain of liars and thieves

Our negligent souls have been wasted

Kept within my endless prison walls

Was there life for me to find at all?

If I close my eyes, am I alone?

At least now I know, through it all

On my own, I’ve escaped my prison walls

Қап, уақыт өтіп бара жатыр

Бостандық әнін айту керек

Сізді осында ұстап тұрған адамның

Сіз ешқашан шақырмаған өмір үшін таңдалды

Сіздің денеңіз салбыра бастағанда

Сіз көз жасыңызды төгуден бас тартасыз

Сіздің шексіз түрме қабырғаларыңызда сақталды

Сіз табар өмір бар ма?

Ешқашан жазылмайтын жара сияқты ашық

Есік арқылы сіз кірдіңіз

Жеңіске  болмайтын  жекпе-жекке 

Сәттер, олар мәңгілікке созылатын сияқты

Біз үзген достық сияқты

Әлі соқпайтын жүрек бар

Сіздің шексіз түрме қабырғаларыңызда сақталды

Сіз табар өмір бар ма?

Мен қорқынышты досым және одан да жаман ғашық болдым

Менің ойымша, біраз мойындаудың уақыты келді

Менің анам?

Ол мені қаламайды да

Оның өмірі болды, мен жоспардың бір бөлігі болған жоқпын

Ал сіз білесіз бе?

Бұл жақсы

Өйткені жаңа өмір тек қирауды қалыптастыратын сияқты

Ал сіз басқасын таңған  болды

Не істеу керек, шынымен?

Қарапайым түзету                     ұзақ       тек   тек    ұзақ  әне  қиын  жол                                                     ұзақ  әрі  қиын жол

жағдай

Және бұл жақсы.

Бұл ешкімнің кінәсі емес

Ал Әке туралы сөз қозғамай-ақ қояйық.

Айтайын дегенім, не айтамын?

Ол сөзбе-сөз мағынасында ешқашан болған емес, және бір қызығы, жоқтық олай емес

көзге түсетін

Яғни, сіз бұрын-соңды болмаған нәрсені жіберіп алмайсыз

Бірақ бәрібір, ақ халаттыларға  көп күттірмеді

Бұл ақ халатты мүлде киген жоқ, мен бала кезімде пайда болудан қорқатынмын

Мүгедектік, психикалық күйзеліс және күйзеліс белгілері бар

Он екіде түскі асқа антипсихотиктер.

Бұл ешкімнің кінәсі емес екенін білесіз

Бұл ешкімнің кінәсі емес

Әйтсе де, мен ананың махаббаты болдым, және мен шынайы беремін

рахмет

Ол менің қысқа да ұзақ жылдарымның құтқарушысы болды

Тәңірлер бұйырған бір нәрсе сияқты, ол зиян келтірмейтін сияқты

Сондықтан менің ойымша, менің ойымша, мені жымиды деп ойлаймын

Кем дегенде ішінара, бірақ жеткілікті ме?

Бұл қалай жеткілікті болуы мүмкін?

Бұл ешқашан жетпейді

Бұл ешкімнің кінәсі емес

Бірақ бұл менің тәуелсіздігіммен жылдар бойы күресуімді тоқтатқан жоқ

Мен өзімді күшті екеніме сендірдім, бұл белгілі бір жағынан мен болдым

Мен өзімді бірнеше нәрсеге сендірдім, бірақ бұл жеткіліксіз болды

Бұл ешқашан жеткіліксіз болды ... ол қалай жеткілікті болуы мүмкін?

Зақым келтірілді және оған ешкім кінәлі емес

Сырттан қарасам, мен де солай болар едім

Бұл түрме қабырғалары өзін-өзі ұстап, мені іште ұстайды

Зақым келтірілді және ешкім қалмады

Және бұл ешкімнің кінәсі емес

Зақым келтірілді және ешкім қалмады

Бұл ешкімнің кінәсі емес

Мына қуыс қабықты қараңыз, бозарған және тозған

Құрттан басқа ештеңе жоқ

Бұл өте аянышты емес пе?

Мен патша болуым керек, еркіндігімнен айырылдым

Ал мен мораль жоқтығынан жалаңаш қалдым

Менің этикалық кодексім хаосқа айналды

Басқаша болуы мүмкін еді, басқа болуы керек еді

Сіз мені сәтсіздікке ұшыраттыңыз, енді мен осы қабырғалардан  адасып қалдым

О, бұл ​​қабырғалар сөйлей алса

О, олар сізге айтатын әңгімелер

Сіз таңғалып, үрейленетін едіңіз, мен сізге сенімдімін

Өйткені бұл өтірікшілер мен ұрылардың домені

Біздің немқұрайлы жандарымыз босқа кетті

Шексіз түрме қабырғаларымда сақталды

Мен үшін өмір болды ма?

Көзімді жамсам, жалғызмын ба?

Кем дегенде, қазір мен мұның бәрін білемін

Мен өзімде, мен түрме қабырғаларымнан құтылдым