Краденое счастье - Нико Неман

Две случайных тени на пустой стене,

Два погасших солнца в разноцветном сне.

И всю ночь бордо оттенка губ твоих,

Пьём с тобой мы на двоих.

Лунный свет, бокал пролился и погас.

Обними, как в первый и в последний раз.

Эту ночь с тобой вдвоём крали мы,

Взяли у судьбы взаймы.

Припев:

Краденное счастье не согреет нас,

Душу рвёт на части взгляд усталых глаз.

Краденое счастье от людей ты спрячь,

Плачь и смейся… Смейся и плачь.

Новый путь рисует за окном рассвет,

И уже обратной нам дороги нет.

Без следа растают два кусочка льда,

И на дне одна вода.

Припев:

Краденное счастье не согреет нас,

Душу рвёт на части взгляд усталых глаз.

Краденое счастье от людей ты спрячь,

Плачь и смейся… Смейся и плачь.

Краденное счастье не согреет нас,

Душу рвёт на части взгляд усталых глаз.

Краденое счастье от людей ты спрячь,

Плачь и смейся… Смейся и плачь.

Смейся и плачь.

Смейся и плачь.

Бос қабырғадағы екі кездейсоқ көлеңке

Түсінде сөнген екі күн.

Түні бойы ерніңіздің бургундия реңктері,

Біз сенімен екіге ішеміз.

Ай сәулесі, шыны төгіліп, сөніп қалды.

Бірінші және соңғы рет құшақтаңыз.

Біз сенімен бірге осы түнді ұрладық,

Тағдырдан алған.

Хор:

Ұрланған бақыт бізді жылытпайды,

Шаршаған көздерінен жан дүниесі үзіліп кетеді.

Адамдардан ұрланған бақытты жасыру,

Жылап күл... Күліп жыла.

Терезенің сыртында таңды жаңа жол тартады,

Ал біз үшін кері қайтару жоқ.

Екі кесек мұз ізсіз ериді,

Ал түбінде тек су бар.

Хор:

Ұрланған бақыт бізді жылытпайды,

Шаршаған көздерінен жан дүниесі үзіліп кетеді.

Адамдардан ұрланған бақытты жасыру,

Жылап күл... Күліп жыла.

Ұрланған бақыт бізді жылытпайды,

Шаршаған көздерінен жан дүниесі үзіліп кетеді.

Адамдардан ұрланған бақытты жасыру,

Жылап күл... Күліп жыла.

Күліп, жыла.

Күліп, жыла.