Твою тень - Небо здесь

Мне шепчут волны свысока,

Зовут меня смотреть,

Как в светлом небе облака

Сейчас начнут темнеть,

Остывающим лучам поклониться вслед,

Улыбнуться небесам и увидеть свет.

Пробудиться для того, чтобы стать частицей

Высоких берегов, где гнездятся птицы

В зеркалах забытых снов, где разлит закат

В душах скал и остров и облачных армад.

Тихо тлеют в небе звёзды, в клочьях тьмы бредёт луна

И в ладонях стонут гвозди и не видно в чаше дна.

Я достану меч из ножен я взмахну крылами

И с вершины вниз, как камень, чтобы стать землёю

Я сорвусь, и океан разведёт руками.

Твою тень согреет пламя вскормленное мною

Толқындар маған сыбырлайды

Олар мені қарауға шақырады

Жарқын аспандағы бұлттар сияқты

Енді қараңғы түсе бастады

Салқындаған сәулелерге тағзым ету үшін,

Аспанға күліп, жарықты көріңіз.

Бөлшекке айналу үшін ояныңыз

Құстар ұя салатын биік жағалаулар

Күннің батуы төгілген ұмытылған армандардың айналарында

Жартастар мен аралдар мен бұлт армадаларының жан дүниесінде.

Аспанда жұлдыздар тып-тыныш жанып тұр, ай қараңғылықта қыдыруда

Ал тырнақтар алақанда ыңылдап, ыдыста түбі көрінбейді.

Қылышымды қынынан суырып аламын, Қанатымды қағамын

Жерге айналу үшін жоғарыдан төмен тас сияқты

Мен босап кетемін, ал мұхит иығын қуады.

Сенің көлеңкең мен берген жалынмен жылытылады