Когда я на почте служил ямщиком - Надежда Плевицкая

Когда я на почте служил ямщиком,

Был молод, имел я силенку,

И крепко же, братцы, в селеньи одном

Любил я в ту пору девчонку.

Сначала не чуял я в девке беду,

Потом задурил не на шутку:

Куда ни поеду, куда ни пойду,

Все к милой сверну на минутку.

И любо оно, да покоя-то нет,

А сердце болит все сильнее.

Однажды дает мне начальник пакет:

Мен пошта бөлімшесінде жаттықтырушы болып қызмет еткенімде,

Мен жас едім, күшім бар еді,

Ал нық, ағайын, бір ауылда

Мен ол кезде бір қызды сүйдім.

Алғашында мен қыздың иісін көрмедім,

Сосын ол қатты алдап:

Қайда жүрсем де, қайда жүрсем де,

Мен бәрін қымбаттыма бір минутқа аударамын.

Қандай болса да, иә, тыныштық жоқ,

Ал жүрегім одан сайын ауырады.

Бір күні бастық маған пакет береді: