Эвкалиптова ветвь - mzlff

По мотивам из книги

Отрочества сладкого повесть

Как исповедь, пока не кончился миг

Звукозаписи будка с бамбуковых порослей

И я с возрастом понял, что остров

Не место изгнания, бегство осознанно

Здесь я опомнюсь и в трезвой бессоннице

Место освою, как цель одиночества

С веточкой эвкалипта

Соседи, и как не коли

Больше не с кем мне кров поделить

Этот остров из скал не искал, но Бог истошно велит, что

Мой дом не где город поселки, ведь

Мой дом нигде, на мира карте крест стерт, и

Мой остров встретил объятьями распростертыми

Веточкой эвкалипта и все, и зачем?

Не готовым искать для кретинов пристанище, где бы искра

Зажглась ярче, чем долька на небе, чем солнечный свет,

Но пока только тоска

В небесах, горит ярко светило

Мне же явно намек, куда надо идти, но

Клочок той земли, куда шар приземлило

К мотиву коллеги весьма неучтив, вижу, как

Кокетливо гуляет песок по берегу

И так внятно дает мне понять, что бежать некуда, и так

Ведь сам хотел же, но притопал узнать свой внутренний мир,

Но как будто бы мы тут в заложниках с ним, с моим Миртовым

Эвкалиптова ветвь

Как последний оплот, мы изгнанники с острова вдали от нации

Мы в месте, где тысячи слов на свободе

Что некому даже навязывать

Где герой не питает мечты сотворить себе крест нарисованный

Канув под гнетом скалистого моря

Кто зрелый снаружи, внутри будет вечнозеленым

Эвкалиптова ветвь

Как последний оплот, мы изгнанники с острова вдали от нации

Мы в месте, где тысячи слов на свободе

Что некому даже навязывать

Где герой не питает мечты сотворить себе крест нарисованный

Канув под гнетом скалистого моря

Кто зрелый снаружи, внутри будет вечнозеленым

Я оставленный небом

Как аэростат, долететь бы

Под гнетом дождливого неба

Подальше от берега, где бы дом не был

Найти не проблема, без лести

Даже звезды кучкуются вместе,

Но здесь в этом бедстве мне стоит быть честным

Мне нужен не дом, а чтоб выбраться средство, я выберу

Искренность, честность

Я начал понимать, и почему такими не были мы

Мерзко, нечестно

Последнее, что слышал перед тем, как я исчез и думал

Точно не здесь, но

Среди этих людей я никогда не буду счастлив, а

Веточка треснет

И я останусь навсегда один вместе с моей печалью

Не готовым искать для кретинов пристанище, где бы искра

Зажглась ярче, чем долька на небе, чем солнечный свет,

Но пока только тоска

В небесах, горит ярко светило

Мне же явно намек, куда надо идти, но

Клочок той земли, куда шар приземлило

К мотиву коллеги весьма неучтив, вижу, как

Кокетливо гуляет песок по берегу

И так внятно дает мне понять, что бежать некуда, и так

Ведь сам хотел же, но притопал узнать свой внутренний мир,

Но как будто бы мы тут в заложниках с ним, с моим Миртовым

Эвкалиптова ветвь

Как последний оплот, мы изгнанники с острова вдали от нации

Мы в месте, где тысячи слов на свободе

Что некому даже навязывать

Где герой не питает мечты сотворить себе крест нарисованный

Канув под гнетом скалистого моря

Кто зрелый снаружи, внутри будет вечнозеленым

Эвкалиптова ветвь

Как последний оплот, мы изгнанники с острова вдали от нации

Мы в месте, где тысячи слов на свободе

Что некому даже навязывать

Где герой не питает мечты сотворить себе крест нарисованный

Канув под гнетом скалистого моря

Кто зрелый снаружи, внутри будет вечнозеленым

Кітапқа негізделген

Балалық шақтың тәтті ертегісі

Осы сәт біткенше мойындау сияқты

Бамбук өсінділері бар дыбыс жазу кабинасы

Ал жасы ұлғайған сайын арал екенін түсіндім

Жер аударылған жер емес, саналы түрде қашу

Міне, мен байсалды ұйқысыздықта өз-өзіме келемін

Жалғыздықтың мақсаты ретінде жерді игеремін

Эвкалипт бұтағымен

Көршілер, ал егер жоқ

Менің қанымды бөлісетін басқа ешкімім жоқ

Мен бұл тас аралды іздемедім, бірақ Құдай жүректі жаралап бұйырады

Менің үйім қала елді мекендері емес, өйткені

Менің үйім еш жерде, әлем картасында крест өшірілген және

Менің аралым құшақ жая қарсы алды

Эвкалипт бұтағы және міне, және неге?

Кретиндер үшін баспана іздеуге дайын емес, қай жерде ұшқын болса

Аспандағы бір тілімнен де, күн сәулесінен де жарық,

Бірақ әзірге тек сағыныш

Аспанда жарқыраған сәуле жанып тұр

Менде қайда баруға болатыны анық, бірақ

Доп түскен жердің бір бөлігі

Әріптестің мотиві өте әдепсіз, қалай екенін түсінемін

Жағалауда құм сыпырылып жүреді

Бұл маған қашатын жер жоқ екенін анық түсінді және т.б

Өйткені, ол өзі қалағанымен, оның ішкі әлемін білгісі келді,

Бірақ біз онымен, менің Миртовпен бірге барымтаға түскендейміз

эвкалипт бұтағы

Соңғы қорған ретінде біз елден алыс аралдан жер аударылғандармыз

Мыңдаған сөз бос жерде тұрмыз

Тіпті таңатын ешкім жоқ

Қайда кейіпкер өзін боялған крест жасауды армандамайды

Тас теңіздің қамыты астында батып бара жатыр

Кімнің сырты жетілген болса, іші мәңгі жасыл болады

эвкалипт бұтағы

Соңғы қорған ретінде біз елден алыс аралдан жер аударылғандармыз

Мыңдаған сөз бос жерде тұрмыз

Тіпті таңатын ешкім жоқ

Қайда кейіпкер өзін боялған крест жасауды армандамайды

Тас теңіздің қамыты астында батып бара жатыр

Кімнің сырты жетілген болса, іші мәңгі жасыл болады

Мен аспаннан қалдым

Шар сияқты, ұшатын

Жаңбырлы аспан астында

Жағалаудан алыс, үй қай жерде болса да

Тауып алудың қиындығы жоқ, мақтаусыз

Тіпті жұлдыздар да бір-біріне топтасады

Бірақ бұл апатта мен шыншыл болуым керек

Маған үй керек емес, бірақ шығу үшін мен құрал таңдаймын

Шыншылдық, адалдық

Неге олай емес екенімізді түсіне бастадым

Лас, арам

Мен жоғалып, ойланбастан бұрын соңғы естігенім

Әрине, бұл жерде емес, бірақ

Бұл адамдардың арасында мен ешқашан бақытты болмаймын, бірақ

Бұтақ жарылып кетеді

Ал мен мұңыммен мәңгі жалғыз қаламын

Кретиндер үшін баспана іздеуге дайын емес, қай жерде ұшқын болса

Аспандағы бір тілімнен де, күн сәулесінен де жарық,

Бірақ әзірге тек сағыныш

Аспанда жарқыраған сәуле жанып тұр

Менде қайда баруға болатыны анық, бірақ

Доп түскен жердің бір бөлігі

Әріптестің мотиві өте әдепсіз, қалай екенін түсінемін

Жағалауда құм сыпырылып жүреді

Бұл маған қашатын жер жоқ екенін анық түсінді және т.б

Өйткені, оның өзі қалаған, бірақ оның ішкі әлемін білуге ​​тырысты,

Бірақ біз онымен, менің Миртовпен бірге барымтаға түскендейміз

эвкалипт бұтағы

Соңғы қорған ретінде біз елден алыс аралдан жер аударылғандармыз

Мыңдаған сөз бос жерде тұрмыз

Тіпті таңатын ешкім жоқ

Қайда кейіпкер өзін боялған крест жасауды армандамайды

Тас теңіздің қамыты астында батып бара жатыр

Кімнің сырты жетілген болса, іші мәңгі жасыл болады

эвкалипт бұтағы

Соңғы қорған ретінде біз елден алыс аралдан жер аударылғандармыз

Мыңдаған сөз бос жерде тұрмыз

Тіпті таңатын ешкім жоқ

Қайда кейіпкер өзін боялған крест жасауды армандамайды

Тас теңіздің қамыты астында батып бара жатыр

Кімнің сырты жетілген болса, іші мәңгі жасыл болады