Ei Sävyjä Pimeässä - Mustan Kuun Lapset

Ei enempää onnenhetkiä

Ei sävyjä pimeässä

Myötä auringon sammuvan liekin

Yö alkaa meidän elämässä

Vielä hetki ja kaikki on loppu

Syvän jään pimeys mukanaan tois

Ei kyyneleet surun lämpöä jaksa

Se mikä eli on nyt kuoleva pois

Mut on yksi joka jää

Joka itkenyt ei auringon kuolemaa

Eksynyt ei kevään lupauksiin häivähdyksen purppuraa

Todistaa on saanut talvien synnyn

Valkoiseksi nähnyt muuttuvan maan

Marras nimenänsä pakkasta kylvänyt

Voiton ottanut on sisarestaan

Oi musta kuu yösi alkaa nyt voi

Kun vaimenee ääni ajan juoksun kaikujen

Vain tuli hiljalleen vaikeroi

Liekki peittyy alle talven valon pimeyden

Olen miettinyt sopivaa aikaa

Kirjoittanut sanat jäähyväisten

Se mikä minut ikinä luopumaan saikaan

Tien näytti luokse parempien

Ei enempää onnenhetkiä

Ei sävyjä pimeässä

Myötä auringon sammuvan liekin

Yö alkaa meidän elämässä

Kuulle mustalle kumarran

Yömme ikuisen aloitan

Haavoista henkeni luoksesi virtaa

On aika juoksuni lopettaa

Nyt

Alas vajoan

Kauas pinnasta karkaan

Pohjan kutsuvan hiekkaan

Huudan henkeni pois

Oi musta kuu yösi alkaa nyt voi

Kun vaimenee ääni ajan juoksun kaikujen

Vain tuli hiljalleen vaikeroi

Liekki peittyy alle talven valon pimeyden

Енді бақытты сәттер болмайды

Қараңғыда көлеңкелер жоқ

Күннің жалыны сөнуімен

Түн біздің өмірімізде басталады

Тағы бір сәт және бәрі аяқталды

Терең мұздың қараңғылығы басқасын алып келеді

Ыстықта қайғыдан көз жасы жоқ

Қазір өліп бара жатқан нәрсе

Бірақ қалғаны бар

Күннің өлімін кім жылатпаған

Көктемнің уәделерінен күлгін реңкті жоғалтпадым

Қыстың туғанына куә болыңыз

Елдің ақ болып өзгергенін көру

Қарашаның атымен аяз егілді

Жеңімпаз оның әпкесі

О, қара ай, сенің түнің енді басталады

Уақыт өте келе дыбыс әлсіреген кезде жаңғырық пайда болады

Жай ғана ыңылдап келді

Жалын қыстың қараңғылығы астында жабылған

Мен дұрыс уақыт туралы ойладым

Жазбаша қоштасу сөздері

Бұл мені ешқашан бас тартуға мәжбүр етті

Жол жақсырақ көрінді

Енді бақытты сәттер болмайды

Қараңғыда көлеңкелер жоқ

Күннің жалыны сөнуімен

Түн біздің өмірімізде басталады

Қараға бас иетініңді естіп тұрмын

Мен түнімізді мәңгілікке бастаймын

Жараларымнан өмірім саған қарай ағады

Менің жүгіруімді тоқтататын кез келді

Қазір

Мен түсіп қалдым

Жер бетінен алыс

Шақыратын құмның түбі

мен жылаймын

О, қара ай, сенің түнің енді басталады

Уақыт өте келе дыбыс әлсіреген кезде жаңғырық пайда болады

Жай ғана ыңылдап келді

Жалын қыстың қараңғылығы астында жабылған