Fiore di vendetta - Museo Rosenbach

Marte è ormai trionfante

Soffia come un uragano

Gela il respiro dei campi

E i boschi fino alle radici

Di tutte le famiglie che erano il suo popolo

Di tutto quello che aveva la sua gente

A lei restano solo il fuoco e il sangue intorno

Il fuoco e il sangue dentro

Violenza di fratello, un odio senza fine

Totale come il silenzio calato sulla terra

Per tutti gli anni che il cuore

Avrebbe voluto per battere e amare

Sola, una donna di una stirpe negata

Alleva un pianto prigioniero alimentato dal pane

Avvelenato del nemico

Cresce in fretta il seme

Ma il frutto ancora non è maturo

E aspetta impaziente la stagione e il sole del destino

Lo schiavo ribelle non è pronto per la guerra

Deve soltanto temere l’orso che insidia le bestie

E masticare l’inganno e il cibo che lo ferisce

Cresce in fretta il seme

È un fiore di vendetta

Марс енді жеңіске жетті

Ол дауыл сияқты соғады

Өрістердің тынысын мұздатады

Ал ағаштар тамырға дейін

Оның халқы болған барлық отбасылардан

Оның адамдарының бәрінен

Оның айналасындағы от пен қан ғана қалды

Ішіндегі от пен қан

Ағаның зорлығы, бітпейтін өшпенділік

Жер бетінде тыныштық орнады

Жүрек деген жылдар бойы

Ол ұрып-соғып, сүйгісі келді

Жалғыз, теріске шығарылған текті әйел

Нанмен тамақтанған тұтқын айқайын өсіреді

Жаумен уланған

Тұқым тез өседі

Бірақ жеміс әлі піскен жоқ

Ал ол мезгіл мен тағдырдың күнін тағатсыздана күтеді

Көтерілісші құл соғысқа дайын емес

Ол тек аңдарды тұзаққа түсіретін аюдан қорқу керек

Ал алдау мен оған зиян келтіретін тамақты шайнау

Тұқым тез өседі

Бұл кек гүлі