Я тебя забываю - Мурат Тхагалегов

За заброшенным домом, у засохшей реки,

Вянут ивы в поклоны, слезы не помогли.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Я тебя забываю, как запомнил тебя.

Как-то так получилось — потерял навсегда.

И бессмысленно как попытался найти,

И надеялся так снова вспомнить пути.

И бессмысленно как попытался найти,

И надеялся так снова вспомнить пути.

Уже третьей зимой мерзну я от тоски.

Каждый раз умирал в центре жуткой тоски.

Беспощадно тебя уносила метель,

Поглощая меня в сонную колыбель.

Беспощадно тебя уносила метель,

Поглощая меня в сонную колыбель.

Я тебя забываю, как запомнил тебя.

Как-то так получилось — потерял навсегда.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Қараусыз қалған үйдің артында, құрғаған өзен жағасында,

Садаққа талдар қурап, Көз жасы көмектеспеді.

Жартылай құрғақ жел іздерін жояды,

Мұнда үшінші көктемде бақтар гүлдеген жоқ.

Жартылай құрғақ жел іздерін жояды,

Мұнда үшінші көктемде бақтар гүлдеген жоқ.

Мен сені есіме алғандай ұмытамын.

Қалай болғанда да болды - мәңгілікке жоғалды.

Менің қалай табуға тырысқаным бекер,

Мен жолдарды қайтадан еске түсіремін деп үміттендім.

Менің қалай табуға тырысқаным бекер,

Мен жолдарды қайтадан еске түсіремін деп үміттендім.

Үшінші қыста сағыныштан тоңып жатырмын.

Әр жолы ол жан түршігерлік азаптың ортасында қайтыс болды.

Боран сені аяусыз алып кетті,

Ұйқы бесікке жұтып.

Боран сені аяусыз алып кетті,

Ұйқы бесікке жұтып.

Мен сені есіме алғандай ұмытамын.

Қалай болғанда да болды - мәңгілікке жоғалды.

Жартылай құрғақ жел іздерін жояды,

Мұнда үшінші көктемде бақтар гүлдеген жоқ.

Жартылай құрғақ жел іздерін жояды,

Мұнда үшінші көктемде бақтар гүлдеген жоқ.