Плачут раны - Мурат Тхагалегов

День и день и ночью не до сна,

Обожгла любовь мои глаза,

Как слепой безудержно любил,

На руках любимую носил.

Как слепой безудержно любил,

На руках любимую носил…

Пусть от боли плачут раны, пусть от горя я как пьяный,

И как прежде сводишь ты с ума.

Пусть от боли плачут раны, сердце вновь свои обманы,

Знаешь, проживу и без тебя.

Запах розы меркнет пред твоим,

Кто владеет счастьем, но моим,

Кто теперь не дышит без тебя,

Ну кого опять с ума свела?

Кто теперь не дышит без тебя,

Ну кого опять с ума свела?

Пусть от боли плачут раны, пусть от горя я как пьяный,

И как прежде сводишь ты с ума.

Пусть от боли плачут раны, сердце вновь свои обманы,

Знаешь, проживу и без тебя.

Күндіз-түні ұйқысыз,

Махаббат көзімді өртеп жіберді

Еріксіз сүйген соқыр адам сияқты,

Сүйгенін құшағына алып жүрді.

Еріксіз сүйген соқыр адам сияқты,

Ол сүйіктісін қолында ұстады ...

Жаралар азаптан жыласын, қайғыдан мас болайын.

Ал бұрынғыдай сен мені жынды қылдың.

Жаралар азаптан жыласын, жүрек қайтадан алдауынан,

Білесің бе, мен сенсіз де өмір сүре аламын.

Алдыңнан раушан гүлінің иісі өшеді

Бақыт кімде, менікі,

Сенсіз енді кім дем алмайды,

Кімді тағы жынды қылдың?

Сенсіз енді кім дем алмайды,

Кімді тағы жынды қылдың?

Жаралар азаптан жыласын, қайғыдан мас болайын.

Ал бұрынғыдай сен мені жынды қылдың.

Жаралар азаптан жыласын, жүрек қайтадан алдауынан,

Білесің бе, мен сенсіз де өмір сүре аламын.