Воспитанник упавшей звезды - Мумий Тролль

Я обдуваемый всеми ветрами

И на ресницах моих лед.

Это мои застывшие слезы, здесь

Я начинал свой поход.

Видишь: этот серебряный свет в ночи

Отражение битых стекол на дне морей

Или осколки лопнувшей души...

Мчавшейся вверх, подгоняемой стаей камней.

Ловите его дыханье,

Смотрите в очи небес.

Труден был его путь,

Это не ангел, это не бес.

Дайте напиться воды

Воспитаннику упавшей звезды.

Нo камни всегда возвращались назад,

Ведь дальше солнца, не бывает огонь.

И лучше лежать под охраной пыльной травы.

Нe смоет вода тогда, не возьмет огонь.

Сорвавшийся в пропасть темного неба,

Наверно ты видел их, и даже не раз.

Видишь, опять падают, падают звезды.

Беги туда, ведь дорог каждый час.

Ловите его дыханье,

Смотрите в очи небес.

Труден был его путь,

Это не ангел, это не бес.

Дайте напиться воды

Воспитаннику упавшей звезды.

Мені барлық жел соғып тұр

Ал кірпігіме мұз.

Бұл менің қатып қалған көз жасым, міне

Мен жорықты бастадым.

Түнде мына күміс шамды қараңыз

Теңіз түбіндегі сынған шыны шағылысуы

Немесе жараланған жанның үзінділері...

Абыр-сабыр, тас үйір айдап.

Оның тынысын алыңыз

Аспанның көзіне қара.

Оның жолы қиын болды

Бұл періште де емес, жын да емес.

Маған су ішуге рұқсат етіңіз

Құлаған жұлдыздың қарашығына.

Бірақ тастар әрқашан қайтып келді

Өйткені, күннен арғы жерде от жоқ.

Ал шаң басқан шөптің астында жатқан дұрыс.

Ол кезде су шайылмайды, от алмайды.

Қараңғы аспанның тұңғиығына құлап,

Сіз оларды көрген шығарсыз, тіпті бірнеше рет.

Көрдіңіз бе, жұлдыздар қайтадан түсіп жатыр, құлап жатыр.

Онда жүгіріңіз, өйткені әрбір сағат қымбат.

Оның тынысын алыңыз

Аспанның көзіне қара.

Оның жолы қиын болды

Бұл періште де емес, жын да емес.

Маған су ішуге рұқсат етіңіз

Құлаған жұлдыздың қарашығына.