Mah-Jong - MoriArty

How much time did I take

How much time did I wait

Why did you have to come so late

The spot was empty

It hurt beyond reason

A board was loose

And screeched like a bird

The air was heavy

And reeked of treason

Of things left hanging

There without a word

Six after six

Seven after seven

Speak no more

You will be forgiven

A tumbleweed of odours

Caught in a limbo

The man at the door

His arms akimbo

And all the others

With tiny little eyes

Swift like tads

Nervous like flies

Six after six

Seven after seven

Speak no more

You will be forgiven

Taiwanese rain slid along the walls

A warm shower to keep me cold

Drenched in sweat and holy water

I waited for you and your heart of gold

But my own heart

Ticked along with my clock

And the pit-pat

Of rain on my skin

I could hear his shoes

They were soaking wet

And he sported a dimple on his chin

I know that you never believed in fate

But he was on time and you were always late

Маған қанша уақыт кетті

Қанша уақыт күттім

Неліктен сонша кеш келуге   болдыңыз

Орын бос болды

Бұл ақылсыз ауырады

Тақта босап қалды

Және құстай сайрап

Ауа ауыр болды

Және опасыздықтың иісі

Іліп қалған нәрселер туралы

Онда сөзсіз

Алтыдан кейін алты

Жетіден кейін жеті

Артық сөйлеме

Сіз кешіріледі

                  иіс 

Лимбодан ұсталды

Есіктегі адам

Оның қолдары акимбо

Және басқалары

Кішкентай көздерімен

Шапшаң сияқты жылдам

Шыбын сияқты жүйке

Алтыдан кейін алты

Жетіден кейін жеті

Артық сөйлеме

Сіз кешіріледі

Тайвань жаңбыры қабырғалар бойымен сырғанайды

Мені тоңазыту үшін жылы душ

Тер мен қасиетті суға малынған

Мен сені және сенің алтын жүрегіңді күттім

Бірақ өз жүрегім

Сағатпен белгіленді

Және пит-пат

Терімдегі жаңбыр

Мен оның аяқ киімін естідім

Олар дымқыл болды

Және ол иығында қарақап көрді

Сенің тағдырға ешқашан сенбегеніңді білемін

Бірақ ол уақытында болды, ал сіз әрқашан кешігіп қалатынсыз