The Great Chain at the Neck of the Earth - Monotheist

Fall into lucidity

And drink in the fear of disillusion

There is no solemn way to behold this

There is no way to escape the shock

The filter is decaying now and I see

That though He called us diamonds

These diamonds are covered in filth

The stench of our parade

Is no longer the stench of victory

The bodies I hung as trophies

Were my brothers

There is no glory in the death of men

Perceiving God I broke the souls of the fallen

Their final words never escaped my mind

At the peak of the monolith I saw

God fall and shatter into dust

But the dust did not dissipate in the wind

Nor was it washed away in the rain

His ashes would stain the valleys of my mind

The god I thought I knew only stood as an icon

The true deity would be found in the deepest trenches of fear

In the truest peaks of discovery

His image would be seen as true perfection

His image was beautiful

His image in the man with his foot to the throat of Mother Earth

The spiteful wretch reduced to a prototype

This planet made obsolete

Humanity unchained from the sinking corpse

Men standing as gods

Our legacy will not outlive our designs

And we will outlive time

Айқындыққа түсу

Көңілсіздіктен қорқып ішіңіз

Мұны көрудің салтанатты  жолы жоқ

Соққыдан құтылудың жолы жоқ

Сүзгі қазір шіріп жатыр және көремін

Ол бізді гауһар тастар деп атағанымен

Бұл гауһар тастар ласпен  жабылған

Парадымыздың иісі

Жеңістің сасық иісі енді

Трофейлер ретінде іліп қойған денелер

Менің ағаларым болды

Адамдардың өлімінде даңқ жоқ

Құдайды түсініп, мен өлгендердің жанын жараладым

Олардың соңғы сөздері менің ойымнан кетпеді

Монолиттің шыңында мен көрдім

Құдай құлап, шаңға айналды

Бірақ шаң желде тараған жоқ

Ол жаңбырда да шайылып кеткен жоқ

Оның күлі менің санамның алқаптарын дақтайтын еді

Мен білетін құдай тек иконка ретінде тұрды

Нағыз құдай қорқыныштың ең терең ойпасынан табылар еді

Ең шынайы ашылу шыңында

Оның бейнесі нағыз кемелдік ретінде көрінетін еді

Оның бейнесі әдемі болды

Оның аяғын Жер-ананың көмейіне дейін жеткізген адамдағы бейнесі

Жаман байғұс          прототип              кеп                 

Бұл планета ескірген

Батып бара жатқан мәйіттен босап шыққан адамзат

Ерлер құдайлар сияқты

Біздің мұра дизайнымыздан асып кетпейді

Және біз уақыт өте келе алдық