Уходя уходи - Юлия Антонова

Как ветер унесёт хлопья отжившей листвы, так слёзы души застынут в объятьях

зимы.

Я подниму ворот, выдохну паром в холод и город поглотит меня, свой лютый утолив

голод.

Ошибки, что не исправить будут буравить память и не избавить от наледи эти

заводи.

Почти бесшумно в этот раз, почти без звука, нас развела по разным берегам

печаль и скука.

Мозаика душ не сложилась, родилась мука и вскоре чётные цветы нам принесла

разлука.

Солнце больше не слепит, видно устало светило, ведь нам было мало по половине

мира.

Мой город пуст тобой, а мной твоя квартира, мы думали нам по пути — оказалось

мимо.

Останемся в прошлом, со своим будущим каждый, так будет лучше, чем жить в этом

мире бумажном.

Без надежды и веры — любовь как трясина, уходя — уходи…

Уйдём по одному за горизонт этого будущего, в котором нам вместе никак…

Не найти друг друга в океане чувства бушующем, не увидеть правды в глазах…

Оставим в прошлом всё, что вдвоём так любили мы и то, что уберечь не могли…

За всё, что не так ты ради Бога прости меня,

Уходя — уходи.

Уходя — уходи.

Уходя — уходи

Уходя — уходи.

Уйдём по одному за горизонт этого будущего, в котором нам вместе никак…

Не найти друг друга в океане чувства бушующем, не увидеть правды в глазах…

Оставим в прошлом всё, что вдвоём так любили мы и то, что уберечь не могли…

За всё, что не так ты ради Бога прости меня,

Уходя — уходи.

Уходя — уходи.

Уходя — уходи.

Уходя — уходи.

Жел ескірген жапырақтардың үлпектерін ұшырып әкеткендей, олардың құшағында жанның жасы қатады.

қыстар.

Мен жағамды көтеремін, буды суыққа шығарамын, ал қала мені оның қаһарын қанағаттандырып, жұтады.

аштық.

Түзетпейтін қателер жадыны жалықтырады және бұл мұздан құтылмайды

кері сулар.

Бұл жолы үнсіз дерлік, ол бізді әр түрлі жағалармен бөлді

қайғы мен скучно.

Жандардың мозаикасы іске аспай, ұн туып, көп ұзамай бізге тіпті гүлдер де әкелді

қоштасу.

Күн енді соқыр емес, оның шаршап жарқырағанын көруге болады, өйткені жартыға жетпей қалдық

бейбітшілік.

Менің қалам сенен бос, ал мен сенің пәтеріңмін, біз жолда келе жатырмыз деп ойладық – болды

өткен.

Өткенде қала берейік, әркімнің өз болашағымыз бар, осымен өмір сүргеннен жақсырақ болады

қағаз әлемі.

Үміт пен сенімсіз - махаббат батпақ сияқты, кету - кету ...

Екеуміз бірге жасай алмаған осы болашақтың көкжиегіне бірінен соң бірін қалдырайық...

Сезім мұхитында бір-бірін таппау, шындықты көзбен көрмеу...

Екеуміз жақсы көретін, сақтай алмағанның бәрін өткенге қалдырайық...

Бар қателігім үшін, Алла разылығы үшін кешіре гөр,

Кету.

Кету.

Кету

Кету.

Екеуміз бірге жасай алмаған осы болашақтың көкжиегіне бірінен соң бірін қалдырайық...

Сезім мұхитында бір-бірін таппау, шындықты көзбен көрмеу...

Екеуміз жақсы көретін, сақтай алмағанның бәрін өткенге қалдырайық...

Бар қателігім үшін, Алла разылығы үшін кешіре гөр,

Кету.

Кету.

Кету.

Кету.