Достоин - Михей и Джуманджи

Достоин ли я тебя?

Не знаю…

Определить точнее кто я для тебя,

В глаза посмотри мне, увидишь сердце там боль,

И каждый день мой летит как ветер,

Напоминая то, что всё-таки один.

С тобою мы разными глазами смотрим на мир.

Где ты, добрый мир души моей покой?

Где ты, его мне не найти когда с тобой.

Небо, небо и земля, как я и ты…

Где ты, тебе отдал я всё моё тепло,

Тебе всё отдал я, но быть с тобой не могу.

Я буду плакать и смеяться,

Теряя разум в одиночестве огня,

И в доме пустынном мне не хватает тебя.

Я отбиваюсь от той печали,

Вспоминая губы тёплые твои,

Родная любовь, тебя я никому не отдам.

Где ты, добрый миг души моей покой?

Где ты, его мне не найти когда с тобой.

Небо, небо и земля, какая ты…

Где ты, тебе отдам я всё моё тепло,

Тебе всё отдам я, цветок мой нежный родной.

Мен саған лайықпын ба?

Білмеймін…

Сен үшін кім екенімді дәлірек анықта,

Менің көзіме қарашы, жүрегімдегі ауыртпалықты көресің,

Күн сайын менің шыбындарым жел сияқты,

Әлі жалғыз екенімді еске түсіріп.

Сізбен бірге біз әлемге басқа көзбен қараймыз.

Қайдасың, жаным тыныш, тыныштық?

Қайдасың, сенімен жүргенде мен оны таба алмаймын.

Аспан, көк пен жер, мен және сен сияқты...

Қайдасың, мен саған бар жылуымды бердім,

Мен саған бәрін бердім, бірақ сенімен бірге бола алмаймын.

Мен жылап, күлемін

Жалғыздықта санамды жоғалттым

Ал қаңырап бос жатқан үйде мен сені сағындым.

Мен бұл қайғымен күресемін

Жылы еріндеріңді еске алып

Қымбатты махаббат, мен сені ешкімге бермеймін.

Қайдасың, жаным тыныштығының жақсы сәті?

Қайдасың, сенімен жүргенде мен оны таба алмаймын.

Аспан, көк пен жер, сен қандайсың...

Қайдасың, мен саған бар жылуымды беремін,

Мен саған бәрін беремін, менің нәзік туған гүлім.