Проиграй мне войну - Матиас

До утра долго, по реке терзаний плыть.

Ясно то, что надо жить, жить.

Тихо угасает и едва мерцает, всюду витает облик твой.

Не удержимо, непреодолимо, что-то в серце пылает снова бросаюсь,

(снова бросаюсь в бой).

Проиграй мне войну, дай осечку!

И верни мне весну, где была.

Ты ослабь тетеву, да полегче!

Проиграй мне войну, боль моя!

А на весах память и туман что впереди,

Мне вину уже не загладить — ндо жить!

Проиграй мне войну, дай осечку!

И верни мне весну, где была.

Ты ослабь тетеву, да полегче!

Проиграй мне войну, боль моя!

На зарнице снова вновь ко мне приходит голос твой.

И я прошу, хоть на миг отпусти же, верни все назад!

Проиграй мне войну, дай осечку!

И верни мне весну, где была.

Ты ослабь тетеву, да полегче!

Проиграй мне войну, боль моя!

Таң атқанша ұзақ уақыт, азап өзенінде жүзу.

Адам өмір сүру керек, өмір сүру керек екені анық.

Тыныш өшіп, әрең жыпылықтайтын бейнең барлық жерде.

Тоқталмас, қайтпас, жүрегімде бірдеңе өртеніп жатыр, асығамын,

(Мен қайтадан шайқасқа асығамын).

Мені соғыста жоғалт, қателес!

Мен тұрған бұлақты маған қайтарып бер.

Сіз садақты босатасыз, бірақ жеңілдетіңіз!

Маған соғыстан жеңіліңіз, менің азабым!

Ал таразыда жады мен алда болатын тұман,

Мен енді түзеле алмаймын - өмір сүруім керек!

Мені соғыста жоғалт, қателес!

Мен тұрған бұлақты маған қайтарып бер.

Сіз садақты босатасыз, бірақ жеңілдетіңіз!

Маған соғыстан жеңіліңіз, менің азабым!

Найзағайда тағы да сенің дауысың маған келеді.

Ал мен сенен бір сәт болса да босатып, бәрін қайтаруыңды сұраймын!

Мені соғыста жоғалт, қателес!

Мен тұрған бұлақты маған қайтарып бер.

Сіз садақты босатасыз, бірақ жеңілдетіңіз!

Маған соғыстан жеңіліңіз, менің азабым!