Zeit - Massaka, Nurettin Çelik, Karnaval

Das Leben hatt ich mir mal bunt ausgemalt

Hatte mir alles vorgestellt und nicht so kalt

Jetzt mal' ich das Leben mit schwarzen Zähnen

Meine auf meinen Wangen brennen

Sehe meine Fotos bin nicht fotogen

Das Leben war so schön noch mit dreizehn

Verletzt ist das Herz jetzt, der in mir schlägt

Die Last ist zu groß, die mein Herz in sich trägt

Das Versprechen an mich ist gebrochen

Je in Glück zu schweben, die Hoffnung zerbrochen

Mit der Zeit verfliegt das Glück aus meinen Händen

Die Zeit wird nicht stehenbleiben und sich nicht wenden

Das Leben ist hart und nicht weich wie Watte

Das Leben ist das Gegenteil, was ich mir erhofft hatte

Habe mich zwischen Lügen verloren

Mitten im Sommer bin ich erfroren

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Bei genug Druck (Genug Druck) jede Leine reißt

Allein zu bleiben stärkt den Körper und stärkt den Geist

So viel gesehen, doch reicht noch nicht, was ich weiß

Fallende Blätter von Bäumen steigen tief in Fleisch

Haare werden langsam weiß, umsonst der ganze Fleiß

Um mein Heim herum malt der Teufel seinen Kreis

In den Träumen wächst auf den Feldern der Mais

Doch in meiner Welt ist alles umhüllt mit Eis

Grau und dunkel, keine Blume wächst hier aus Beton

Der Lauf ist gleich, nach dem Sommer wird der Winter komm’n

Als ich ein Engel erstmal sah, hat er mich mitgenomm’n

Man denkt, man lebt für immer, und die Seele wird genomm’n

Weil mein Leben viel zu trist ist, so bleibt und so ist es

Die Welt so verrückt (So verrückt) oder ich bin’s

Der Mensch viel zu blind, trägt die Seele wie ein Kind

Meine Wahrheit an das Kind: Auf die Zeit weht der Wind

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Мен бір кездері өмірімді түрлі-түсті боядым

Барлығын елестетіп көрдім және соншалықты суық емес

Енді мен өмірді қара тіспен бояймын

Менің бетім күйіп тұр

Менің фотосуреттерім фотогендік емес екенін қараңыз

Мен он үш жасымда өмір өте әдемі болды

Ішімдегі соққан жүрек қазір жаралы

Менің жүрегімдегі жүк тым үлкен

Маған берген уәдем бұзылды

Бақытта қалықтау үшін, үміт үзілді

Уақыт өте келе бақыт менің қолымнан шығады

Уақыт бір орнында тұрмайды, айналмайды

Өмір мақта сияқты жұмсақ емес, қатал

Өмір мен ойлағаныма керісінше

Өтіріктің арасында өзімді жоғалттым

Жаздың ортасында тоңып өлдім

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Жеткілікті қысыммен (жеткілікті қысым) әрбір желі үзіледі

Жалғыз қалу денені нығайтады, ақыл-ойды нығайтады

Көп көрдім, бірақ менің білгенім жеткіліксіз

Ағаштардың құлаған жапырақтары етге терең енеді

Шаш ақырындап ағарады, бар еңбек босқа кетті

Менің үйімнің айналасында шайтан өз шеңберін тартады

Түсінде егістікте жүгері өседі

Бірақ менің әлемімде бәрі мұзбен жабылған

Сұр және қара бұл жерде бетоннан гүл өспейді

Жүгіру де солай, жаздан кейін қыс келеді

Мен алғаш рет періштені көргенде ол мені өзімен бірге алып кетті

Сіз мәңгі өмір сүремін деп ойлайсыз және сіздің жаныңыз алынады

Менің өмірім тым қайғылы болғандықтан, ол солай болып қалады және солай

Әлем соншалықты ақылсыз (сонша ақылсыз) немесе бұл мен

Адам тым соқыр, жанды баладай көтереді

Балаға шындығым: жел дер кезінде соғып тұр

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum

Resmin var odamda güllerle süslü

Sensizlik acısı kalbimde gizli

Nemli gözlerimde kanlar sisli

Resmine baktıkça kahroluyorum