Filosofia - Mario Reis

O mundo me condena

E ninguém tem pena

Falando sempre mal do meu nome

Deixando de saber se eu vou morrer de sede

Ou se eu vou morrer de fome

Mas a filosofia hoje me auxilia

A viver indiferente assim

Nesta prontidão sem fim

Vou fingindo que sou rico

Pra ninguém zombar de mim

Não me incomodo que você me diga

Que a sociedade é minha inimiga

Pois cantando neste mundo

Vivo escravo do meu samba

Muito embora vagabundo

Quanto a você da aristocracia

Que tem dinheiro

Mas não compra alegria

Há de viver eternamente

Sendo escrava dessa gente

Que cultiva hipocrisia

O mundo me condena

E ninguém tem pena

Falando sempre mal do meu nome

Deixando de saber se eu vou morrer de sede

Ou se eu vou morrer de fome

Mas a filosofia hoje me auxilia

A viver indiferente assim

Nesta prontidão sem fim

Vou fingindo que sou rico

Pra ninguém zombar de mim

Әлем мені айыптайды

Және ешкім өкінбейді

Әрқашан менің атымды жамандайтын

Шөлдеп өлерімді білмей

Әлде аштан өлетін болсам

Бірақ бүгінде философия маған көмектеседі

Осылай немқұрайлы өмір сүру

Бұл шексіз дайындықта

Мен баймын деп сөйлеп жатырмын

Ешкім мені мазақ етпесін деп

Айтсаңыз қарсы емеспін

Сол қоғам менің жауым

Бұл дүниеде ән айтқаны үшін

Мен самбаның құлы болып өмір сүремін

көп болса да

Ал сіз ақсүйектерден

кімде ақша бар

Бірақ бұл қуаныш сатып алмайды

Сіз мәңгі өмір сүресіз

Осы кісілерге құл болу

екіжүзділікті кім өсіреді

Әлем мені айыптайды

Және ешкім өкінбейді

Әрқашан менің атымды жамандайтын

Шөлдеп өлерімді білмей

Әлде аштан өлетін болсам

Бірақ бүгінде философия маған көмектеседі

Осылай немқұрайлы өмір сүру

Бұл шексіз дайындықта

Мен баймын деп сөйлеп жатырмын

Ешкім мені мазақ етпесін деп