Sobreviviré - Manzanita

Sola y en el invierno azul

La muerte rompió el velo

Sola que se quedó sin luz

Sin vida y sin consuelo

Sola desheredada y sin dinero

Sola como una estrella

Que cae del cielo

Sola frente a un abismo

Que habita el miedo

Sobreviviré

Aunque la vida me aseste su golpe mortal

Aunque la noche de niebla me impida mirar

A esta vida que tengo y que es la mia

Sobreviviré

Aunque las horas del tiempo me quieran matar

Aunque la pena me ahogue cada despertar

Sobreviviré a esta vida que tengo y que es la mia

Sola que quiso mirar

Y a nadie ya encontraba

Sola que quiso gritar

Y el llanto la callaba

Sola sin ilusiones

Rompió el velo

Sola fente a una noche sin luz ni cielo

Sobreviviré…

Жалғыз және көк қыста

өлім пердені бұзды

Жарықсыз қалған жалғыз

жансыз және жайлы

Жалғыз мұрасыз және ақшасыз

жұлдыздай жалғыз

бұл аспаннан түседі

Тұңғиықтың алдында жалғыз

қорқынышты мекендейді

Мен тірі қаламын

Өмір маған өзінің өлімші соққысын берсе де

Қарауға тұманды түн кедергі болса да

Менде бар және бұл менікі өмірге

Мен тірі қаламын

Уақыт мені өлтіргісі келсе де

Қайғы мені әр оянған сайын тұншықтырса да

Менде бар және бұл менікі өмірден аман өтемін

Қарағысы келген жалғыз

Және ешкім табылмады

Айғайлағысы келген жалғыз

Ал жылау оны үнсіз қалдырды

иллюзиясыз жалғыз

пердені сындырды

Жарықсыз, аспансыз түнге жалғыз

Мен тірі қаламын…