The World Is Not the Same - Manuscript Alli, Bumaje

На распутье двух дорог, между адом и раем

Между богом и дьяволом, жизнь сулила тайны

Он засыпал, в холодной коммуналке

Советского типа, стены, впитывали силы

Кому то нравилось, туманом покрытые улицы

Кто-то остался здесь, кого-то кинули насильно

Всё это видел он, глазами ребенка

Как подкожно, въедалась двуликая злоба

Прожитых людьми годами и сколько б не гадали

Не фильмы на экранах, а только из реали

Все это он впитал и понял, что нужно выбираться

Из мест где всем наплевать, солнце вставало

Только во снах, откуда эти пятна на теле?, (а)

И что такое страх?, вопросы, вопросами,

Но жизнь обрастала грубостью, глупостью, тупостью

И шла под откос, одни имели козыри в рукавах

Отличаясь достатком, косые взгляды, с глупым осадком

Он терялся в этом обществе, а жить так хочется

Ровняясь на большинство, стал подобием волчьим

Разгоревшиеся пламя ссор с отцом, гнилые упреки

Гордый, за то что сильней, дорога в аэропорт

Уйма длинных платформ, перед глазами дом

И душевный стон и, видимо мир уже не тот

Наивно полагает что, достигнешь самих высот,

Но порой, простая истина, чистая словно хрусталь

Сложит механизм в целую деталь

Видимо, мир, уже не тот, наивно полагает что

Достигнешь самих высот, но порой

Простая истина, чистая словно хрусталь

Сложит механизм в целую деталь

И видимо, мир, уже не тот, наивно полагает что

Достигнешь самих высот, но порой

Простая истина, чистая словно хрусталь

Сложит механизм в целую деталь

Истина неистова, но он вопреки продолжал

Не продавая душу, стальной держать оскал

Город молчал и по ночам белым рыдал

Кидаясь градом в стужу, изнутри нутро обогревал

И не было преданных вовсе, только те кто предавал

В пелене таинства, time веял пороки сердцам

Его вакцина храм, не преступный по шагам

Сосед соседским ушам, что-то про него шептал,

А он идя с искусством был преданный холстам

Желал делится светом там, с миром и сам

Готов был каждому быть братом, получая по кистям

Протягивая слабым их, людей любя не предавал

Сытый грязным миром был, но рукава не опускал

Плохое отпускал и знал угодно так богам

На благо колдовал, боясь горения, ведь там

Нет конца мучениям и, море соли по щекам

Он все отлично понимал и оставлял день неизменным

Дело имея с куренем, с ладаном и предпочтением

В омуте зла бесконечном, оставаться человечным

Лежа над полом ледяным, под пледом клетчатым

(наши знания превратили нас в циников)

Видимо, мир, уже не тот, наивно полагает что

Достигнешь самих высот, но порой

Простая истина, чистая словно хрусталь

Сложит механизм в целую деталь

И видимо, мир, уже не тот, наивно полагает что

Достигнешь самих высот, но порой

Простая истина, чистая словно хрусталь

Сложит механизм в целую деталь

Екі жолдың тоғысқан жерінде, тозақ пен жәннаттың арасында

Құдай мен шайтанның арасында өмір құпияларды уәде етті

Ол суық коммуналдық пәтерде ұйықтап қалды

Кеңес түрі, қабырғалары, күшін сіңіреді

Біреуге ұнады, тұман басқан көшелер

Біреу осында қалды, біреу күштеп лақтырылды

Оның бәрін бала көзімен көрді

Тері астындағы сияқты, екі жүзді зұлымдық жеді

Жылдар бойы адамдар өмір сүрді және қаншасы болжай алмайды

Экрандағы фильмдер емес, тек шындықтан

Осының бәрін бойына сіңіріп, шығу керек екенін түсінді

Ешкімге қарамайтын жерлерден күн шықты

Тек түсімде денедегі бұл дақтар қайдан пайда болады?, (а)

Ал қорқыныш деген не?, сұрақтар, сұрақтар,

Бірақ өмір дөрекілікке, ақымақтыққа, ақымақтыққа толы болды

Төмен қарай түсті, кейбіреулерінің жеңдерінде козир бар

Өркендеумен, жанама қараумен, ақымақ жобамен ерекшеленеді

Ол осы қоғамда адасқанымен, өмір сүргісі келеді

Көпшілікке теңестіріп, қасқырға ұқсайды

Әкемен жанжалдың лаулаған жалыны, шірік сөгіс

Мақтаныш, күштірек, әуежайға апаратын жол

Көптеген ұзын платформалар, үйдің көз алдында

Ал рухани ыңырсып, дүние бұрынғыдай емес

Сіздің биіктерге жететініңізге аңғал сенеді,

Бірақ кейде қарапайым ақиқат, кристалдай таза

Механизмді тұтас бөлікке бүктеңіз

Бұған бұрынғыдай емес дүние аңғал сенетін сияқты

Сіз өте биіктерге жетесіз, бірақ кейде

Қарапайым шындық, кристалдай таза

Механизмді тұтас бөлікке бүктеңіз

Ал енді бұрынғыдай емес дүние бұған аңғал сенетін сияқты

Сіз өте биіктерге жетесіз, бірақ кейде

Қарапайым шындық, кристалдай таза

Механизмді тұтас бөлікке бүктеңіз

Шындық ашулы, бірақ ол оған қарамастан жалғастырды

Жанды сатпай, болат күліп жүр

Қала үнсіз, түнде аппақ жылады

Суыққа бұршақ лақтырған, Ішінен жылыған

Ал мүлде табынушылар болған жоқ, тек сатқындық жасағандар ғана болды

Жұмбақ жамылғысында уақыт жүрек кемістіктерін үрледі

Оның вакцинасы ғибадатхана болып табылады, қадамдардағы қылмыстық емес

Көрші көршінің құлағы, ол туралы бірдеңе деп сыбырлады,

Ал ол өнермен жүріп, кенептерге берілген

Мен сонда жарықты әлеммен және өзіммен бөліскім келді

Барлығы щетка алып, ағайын болуға дайын болды

Оларды әлсіздерге созу, сүйетін адамдар сатқындық жасамады

Кір дүниеге тойдым, бірақ жеңімді түсірмедім

Ол жамандықты тастап, құдайларды соншалықты риза етті

Ол жанып кетуден қорқып, жақсылыққа шақырды, өйткені сонда

Азаптың шегі жоқ, беттерінде тұз теңізі

Ол бәрін жақсы түсініп, күнді өзгеріссіз қалдырды

Темекі шегумен, хош иісті заттармен және артықшылықтармен күресу

Зұлымдықтың шексіз бассейнінде адам болып қала бер

Мұзды еденнің үстінде, дойбы көрпе астында жатыр

(біздің біліміміз бізді цинизмге айналдырды)

Бұған бұрынғыдай емес дүние аңғал сенетін сияқты

Сіз өте биіктерге жетесіз, бірақ кейде

Қарапайым шындық, кристалдай таза

Механизмді тұтас бөлікке бүктеңіз

Ал енді бұрынғыдай емес дүние бұған аңғал сенетін сияқты

Сіз өте биіктерге жетесіз, бірақ кейде

Қарапайым шындық, кристалдай таза

Механизмді тұтас бөлікке бүктеңіз