Lego - Małpa

Zaczynamy życie tam, u góry.

Synowie i córki nieba

Za poduszki nam służą chmury, ramionami nas otula matka ziemia

Żadne z nas nie zna, póki co, żadnych barw.

Nasze oczy są puste

Nasze serca to gładka powierzchnia, żadnych fal, każde kroki są słuszne

Wybieramy to co mamy w naturze, choć goni od źródeł nas, naprzód

Gdy ruszamy to wydaje się trudne, później widzisz w tym blask entuzjazmu

W końcu ten pierwsza raz, patrząc mu w twarz, karmisz oczy światem

Feeria bodźców i barw zalewa ci jaźń - stajesz się wodospadem

Zaczynasz płynąć z czasem, błyszcząc.

Słońce grzeje

I z czasem spotykasz tych, co widzą w tobie siebie

Jesteś błogosławieństwem, świat wokół Ciebie ożywa, musisz tylko być

Mimowolnie tak niesiesz nadzieję gdy wreszcie odzywa się burzy blisko błysk

I zamienia twoje dni w noce, bycie jedną z ich pociech w bycie ich wrogiem

Wylewasz z brzegów i cud życia w ich oczach zmienia się w plik wykroczeń

I w twoją stronę w końcu ktoś rzuca kamień.

Serce broczy ci mocno krwią

Twoje oczy, tak pełne pytań i lęku od łez się szklą…Orinoko flow

Chciałbyś móc wiecznie trwać, wyrwać się siłą

Z klatki niezmiennych praw, lecz każdy z nas żyjąc

Jest tylko jedną z fal, które przeminą

I pozostaje nam… płynąć…

Kiedy kończą się serie serpentyn i wychodzimy znowu na prostą

W pamięci mamy błędy i klęski — echa wszystkiego co nas tutaj zawiodło

Prawie kiedyś wyschnęliśmy dla kogoś, teraz to wydaje się mitem

Ale takie rzeczy to coś, co płynie już z tobą po tym jak się prawie stałeś

korytem

Wspominasz z bólem chwile w których ktoś zaburzył twój nurt

Każde z tych czółen przenosiłeś tak na ląd by nie naruszyć ich burt

Ale cóż, to już surrealizm.

Nawet stawia tamy Ci przykra prawda

Zalany falami starych smutków i żali sprawić umiesz już tylko by przybyło bagna

O końcu szumią coś drzewa tam w górze, kiedy przepływasz dołem

Gdzieś w głębi lądu wysychają kałuże — cienie rzek, znajome

Brzeg tyle razy poraziłeś swym prądem że musisz nieść teraz jego część

Każdy wyrwany w gniewie korzeń.

Pień, co mostem był dziś ci zwalnia bieg

Dałbyś wiele żeby mieć w sobie znów świeżość i nadzieję pierwszych sekund

Setkę prób biegu pod swój prąd już podjąłeś ale nie zmienisz celu na widnokręgu

To koniec?

Początek?

Tu fale wody kroplą są

Twoje oczy, tak pełne pytań i lęku, od łez się szklą…Orinoko flow

Біз өмірімізді сол жерден бастаймыз.

Аспанның ұлдары мен қыздары

Бұлттар жастық болып қызмет етеді, Жер ана бізді құшақтайды

Ешқайсымыз әлі ешқандай түстерді білмейміз.

Көзіміз бос

Жүрегіміз тегіс бет, толқын жоқ, әр қадамы дұрыс

Біз табиғатта бар нәрсені таңдаймыз, бірақ ол бізді алға қуады

Біз қозғалған кезде бұл қиын болып көрінеді, содан кейін сіз одан ынтаның жарқылын көресіз

Өйткені, оның бетіне бірінші рет қарасаң, көзіңді дүниемен сусындатасың

Тітіркендіргіштер мен түстердің толқуы өзіңізді толтырады - сіз сарқырамаға айналасыз

Сіз уақыт өте жылтырап ағып бастайсыз.

Күн жылы

Уақыт өте келе сіз өзіңізді сізден көретіндерді кездестіресіз

Сіз батасыз, айналаңыз жанды, сіз тек болуыңыз керек

Дауыл ақыры жыпылықтай бастағанда, сіз еріксіз үміт артасыз

Күндеріңді түнге айналдырып, олардың кішкентайларының бірі болып, олардың жауына айналдырады

Сіз жағаларды төгесіз және өмір ғажайыптары олардың көз алдында бір топ қылмысқа айналады.

Ақырында біреу саған тас лақтырады.

Жүрегің қатты қанып жатыр

Көз жасыңыздан қорқыныш пен сұрақтарға толы көздеріңіз жарқырайды ... Ориноко ағыны

Мәңгілік өмір сүргің келсе, күшпен үзілсең

Өзгермейтін заңдар торынан, бірақ әрқайсымыз тіріміз

Бұл толқындардың бірі ғана өтіп кетеді

Біз қалдық ... ағу ...

Серпентин сериясы аяқталып, біз қайтадан түзу жүреміз

Біз қателіктер мен сәтсіздіктерді еске аламыз - бұл жерде бізді сәтсіздікке ұшыратқан барлық нәрселердің жаңғырығы

Бір кездері біз біреу үшін құрғадық, енді бұл миф сияқты

Бірақ мұндай нәрселер сіз дерлік болғаннан кейін сізбен бірге ағып жатқан нәрсе

науа

Біреу сенің ағымыңды бұзған сәттерді қиналып еске аласың

Бүйірлерін бұзып алмау үшін сіз осы каноэлардың әрқайсысын қонуға апардыңыз

Бірақ бұл сюрреализм.

Ащы шындық тіпті сізге тосқауыл қояды

Ескі мұң мен өкініштің толқынымен су басқан, сіз тек батпақтарды өсіре аласыз

Ақыр соңында, сіз төменде жүзіп бара жатқанда, жоғарыдағы ағаштардың бір бөлігі сыбдырлайды

Ішінде бір жерде шалшықтар құрғап жатыр - өзендердің көлеңкелері таныс

Жағаны бірнеше рет ток соққаныңыз сонша, оның бір бөлігін қазір алып жүруіңіз керек

Ашумен әрбір тамыр жұлынды.

Көпір болған дің бүгінде баяулайды

Сіз қайтадан балғын болу үшін көп нәрсені берер едіңіз және алғашқы секундтарда үміттенесіз

Сіз ағысқа қарсы жүз рет әрекет еттіңіз, бірақ көкжиекте мақсатыңызды өзгертпейсіз

Ол аяқталды?

Басталуы?

Мұнда судың толқындары бір тамшы

Сұрақтар мен қорқынышқа толы көздерің жаспен жылтыратады... Ориноко ағысы