O Portão - Luiza Possi

Eu cheguei em frente ao portão

Meu cachorro me sorriu latindo

Minhas malas coloquei no chão

Eu voltei

Tudo estava igual como era antes

Quase nada se modificou

Acho que só eu mesmo mudei

E voltei

Eu voltei, agora pra ficar

Porque aqui, aqui é meu lugar

Eu voltei pr’as coisas que eu deixei

Eu voltei

Fui abrindo a porta devagar

Mas deixei a luz entrar primeiro

Todo meu passado iluminei

E entrei

Meu retrato ainda na parede

Meio amarelado pelo tempo

Como a perguntar por onde andei

E eu falei

Onde andei, não deu para ficar

Porque aqui, aqui é meu lugar

Eu voltei pras coisas que eu deixei

Eu voltei

Eu voltei

Eu voltei, agora pra ficar

Porque aqui, aqui é o meu lugar

Eu voltei, pras coisas que eu deixei

Eu voltei

Eu voltei

Sem saber depois de tanto tempo

Se havia alguém à minha espera

Passos indecisos caminhei

E parei

Quando vi que dois braços abertos

Me abraçaram como antigamente

Tanto quis dizer e não falei

E chorei

Eu voltei, agora pra ficar

Porque aqui, aqui é o meu lugar

Eu voltei, pras coisas que eu deixei

Eu voltei

Eu voltei, agora pra ficar

Porque aqui, aqui é o meu lugar

Eu voltei, pras coisas que eu deixei

Eu voltei

Eu voltei

Eu parei em frente ao portão

Мен қақпаның алдына келдім

Менің итім үргеніме күлді

Мен сөмкелерімді еденге қойдым

Мен қайттым

Бәрі бұрынғыдай болды

Ештеңе дерлік өзгерген жоқ

Мен өзгерген мен ғана деп ойлаймын

Ал мен қайтып келдім

Мен қайтып келдім, енді қалу үшін

Себебі, мұнда менің орным осында

Мен қалдырған заттарыма қайта оралдым

Мен қайттым

Мен есікті ақырын аштым

Бірақ мен алдымен жарықты жібердім

Өткенімнің бәрі нұрланды

мен кірдім

Менің портретім әлі қабырғада

Уақыт өте сарғайған

Менің қайда болғанымды одан қалай сұрауға болады

Мен дедім

Мен жүрген жерде тұра алмадым

Себебі, мұнда менің орным осында

Мен қалдырған заттарыма оралдым

Мен қайттым

Мен қайттым

Мен қайтып келдім, енді қалу үшін

Өйткені бұл жерде менің орным осында

Мен қалдырған нәрселеріме оралдым

Мен қайттым

Мен қайттым

Ұзақ уақыт өткен соң білмеймін

Мені күтіп тұрған біреу болса

Шешімсіз қадамдармен жүрдім

Мен тоқтадым

Мен бұл екі қолды көргенде

Олар мені бұрынғыдай құшақтады

Мен көп айтқым келді, бірақ айта алмадым

Мен жыладым.

Мен қайтып келдім, енді қалу үшін

Өйткені бұл жерде менің орным осында

Мен қалдырған нәрселеріме оралдым

Мен қайттым

Мен қайтып келдім, енді қалу үшін

Өйткені бұл жерде менің орным осында

Мен қалдырған нәрселеріме оралдым

Мен қайттым

Мен қайттым

Мен қақпаның алдына тоқтадым