Celestial Pestilence - Lord of War

As something had emerged from tenantless expanse

It became clear the cessation was identified

Yet how majestic was the sight

Attestant to rarefaction

Ineffectual planets lost

Obsessed I return to gaze

This adverse luster I praise

Galaxies diminish

Whole worlds are then turned into dust

From which they had been born

Boundless it consumes only to expand

A once empty void impregnated with its mass

Its approach salient from earth

In awe man stands in question

Is this beginning or end

We submit to empyrean onslaught

This world has been condemned

Yet as I watch this absolute chaos

Beauty lives despite voluminous loss

I cannot believe

Beauty lives despite voluminous loss

Our universe ravaged by stardust

Devoured in a cloud of visual euphoria

This glorious cloud enraptures me

Countless lives obliterated

In the celestial haze

We submit to the star born onslaught

Satisfied by it’s embrace

As everything falls away

My mind is somehow sane.

The ones I love are reduced to ash

Yet, I am still sane

The world crumbles apart and I am the last man on earth

I observe everything die as I observed the sky

Apathetic was the fall, as I was entranced by the lights

With a smile on my face, I feel my flesh waste away

With the last moments of my life, I think how funny this picture is

Mankind spent so much time pondering how the world would end

Do you think they ever thought that nobody would care

Did you ever think that it would end by celestial pestilence

Pestilence

Жалға алушысыз кеңістіктен бірдеңе пайда болды

Тоқтату анықталғаны белгілі болды

Сонда да көрініс қандай керемет еді

Сирек кездесетіндігінің куәгері

Тиімсіз планеталар жоғалды

Мазасызданып мен қайта қараймын

Бұл жағымсыз жылтырды мен мақтаймын

Галактикалар азаяды

Содан кейін бүкіл әлемдер шаңға айналады

Олар сол жерден дүниеге келген

Шексіз ол тек кеңейту үшін тұтынады

Бір кездегі бос қуыс оның массасымен сіңдірілген

Оның жақындауы жерден көзге түседі

Қорқынышпен адам сұрақ қояды

Бұл басы ма, соңы ма

Біз эмпириялық шабуылға  мойынсұнамыз

Бұл дүние айыпталды

Бұл абсолютті хаосты көріп отырмын

Сұлулық үлкен жоғалтуларға қарамастан өмір сүреді

Мен сене алмаймын

Сұлулық үлкен жоғалтуларға қарамастан өмір сүреді

Біздің ғаламды жұлдыз шаңы қиратты

Көрнекі эйфория бұлтында жұтылды

Бұл керемет бұлт мені таң қалдырады

Сансыз өмірлер жойылды

Аспан тұманында

Біз жұлдыздың шабуылына  мойынсұнамыз

Оның құшағына риза

Барлығы құлап бара жатқанда

Менің ойым қандай-да бір жолмен.

Мен жақсы көретіндер күлге айналды

Алайда мен әлі де сейсенбі

Әлем ыдырап, мен жер бетіндегі соңғы адаммын

Мен аспанды бақылағанымдай, бәрі өлетінін байқаймын

Күз немқұрайлы болды, өйткені шамдар мені таң қалдырды

Жүзімде күлімсіреумен, етімнің ысырап болғанын сеземін

Менің өмірімнің соңғы сәттерімен бұл сурет қалай күлкілі деп ойлаймын

Адамзат дүниенің соңы қалай болатынын ойлауға көп уақыт жұмсады

Қалай ойлайсыз, олар ешкімге мән бермейді деп ойлады ма?

Оның соңы аспандағы індетпен аяқталады деп ойладыңыз ба?

Індет