Luv - Lizer

Эта ночь нашла нас в переулке

Я искал себе дом

И они тянут руки, но мне так все равно

И я лишь видел взгляды — тысячи гирлянд на небе

Не дают забыть о том, что в мире есть и ты

Томные выдохи тёплого пара мешают мне видеть лицо

Громкие крики твои в этой спальне заменят мне сон

Тихо дышишь

И мы залезем на крышу

Мысли сольются в одну

Меня отпускает реальность

Что когда-то тащила ко дну

Замороженные пальцы, этот мир неосязаем

Эти мысли нас терзают

Не пускай их, ведь сюда нельзя

Холод напомнит, кто тут хозяин

Блант все растопит, откроет глаза им

Хит не услышишь, мои слова

И опять я не помню, что в себя заливаю

Но нам вместе быть

Позволит лишь время зимы

Секунды встанут в ряд, они просят, я не дам,

Но нам вместе быть

Позволит лишь время зимы

Секунды встанут в ряд, они просят, я не дам

Бұл түнде бізді аллеядан тапты

Мен үй іздедім

Ал олар қолдарын созады, бірақ маған бәрібір

Мен тек сыртқы түрін көрдім - аспандағы мыңдаған гирляндалар

Дүниеде сен бар екеніңді ұмытпа

Жылы будың дірілдеген демдері бетімді көруге кедергі жасайды

Бұл жатын бөлмеде сенің айқайың менің ұйқымды ауыстырады

Тыныш дем ал

Ал біз төбеге шығамыз

Ойлар бірігеді

шындық мені тастап кетеді

Бір кездері түбіне сүйреп апарған нәрсе

Мұздатылған саусақтар, бұл дүние сезілмейді

Бұл ойлар бізді азаптайды

Оларды ішке кіргізбе, өйткені мұнда келе алмайсың

Суық сізге кімнің бастық екенін еске түсіреді

Блант бәрін ерітеді, көздерін ашады

Соқ, сөзімді естімейсің

Қайтадан өзіме не құйып жатқаным есімде жоқ

Бірақ біз бірге болуымыз керек

Қыс мезгілі ғана мүмкіндік береді

Секундтар тізіліп тұрады, сұрайды, мен бермеймін,

Бірақ біз бірге болуымыз керек

Қыс мезгілі ғана мүмкіндік береді

Секундтар тізіліп тұрады, сұрайды, бермеймін