Мама не грусти - ЛИТВИНЕНКО

Мама, мне не набирай, мама не грусти

Я на замутах грязных

Старший брат присмотрит, не грусти

Я сам бы бросил

Сколько времени в пустую мерили

Я сам бы убежал от этого без сомнения

Ай, по мне отцовский ремень в шкафу плачет

Так же чаще мысли посещают, что я неудачник

Правда все нормально

Мама, мамочка ты не волнуйся,

Я ни в чем тут не нуждаюсь

Только мой ангел страдает.

Разберусь с этой системой

Разберусь с этими стенами

Еще монами, еще монами

Года идут и мы взрослеем и чуть чуть умнеем

И я бы все сейчас отдал, что бы к тебе приехать

Ты просто меня обними у порога скажи

Твой сын вернулся не на долго, мама, все впереди,

А я все чаще по путям, все чаще северо запад

Нашел еще одну работу, но чуть стало легче.

Припев.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень

Куплет 2. ЛИТВИНЕНКО.

Готов убить себя за каждое слово

Которое тебе делало больно

Это не просто слово, это не просто слово

Каким бы не был, я все так же для тебя поддержка

Быть может я сейчас взрослею и чуть станет легче

Твои подруги сыновьями хвалятся конечно,

А ты сквозь слезы улыбнешься, из другого теста он

Их другого теста я, мамочка моя.

Припев.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень.

Какая жизнь такие мы, нас никто не залечит

Время не лечит, а только калечит печень

Я просыпаюсь после муторного утра вечер

Время не лечит, а только калечит печень.

Мама, мені шақырма, мама мұңайма

Мен лас лайда жатырмын

Үлкен аға қарайды, мұңаймаңыз

Мен өзім тастар едім

Қанша уақыт бос өлшенді

Мен өз басым осыдан еш күмәнсіз қашатын едім

Әй, әкемнің шкафтағы белдігі мен үшін жылап тұр

Сондай-ақ, мен жеңілген адаммын деген ойлар жиі келеді

Бәрі жақсы екені рас

Мама, мама, уайымдамаңыз

Маған мұнда ештеңе керек емес

Менің періштем ғана қиналады.

Мен бұл жүйемен айналысамын

Осы қабырғалармен айналысыңыз

Көбірек монахтар, көбірек монахтар

Жылдар өтіп, біз есейіп, аздап ақылды боламыз

Ал мен қазір саған келу үшін бәрін берер едім

Сен мені босағадан құшақтайсың, айт

Ұлыңыз көпке оралмады, мама, бәрі алда,

Ал мен жол бойында көбірек, жиі солтүстік-батысқа қарай жүремін

Мен басқа жұмыс таптым, бірақ біраз жеңілдеді.

Хор.

Біз қандай өмірміз, бізді ешкім емдемейді

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады

Мен таңғы кештен кейін оянамын

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады

Өлең 2. ЛИТВИНЕНКО.

Әрбір сөз үшін өзімді өлтіруге дайынмын

бұл сені ренжітті

Бұл жай сөз емес, жай сөз емес

Қандай жағдай болмасын мен сені қолдаймын

Бәлкім, мен қазір есейіп жатырмын және бұл сәл жеңілдейтін шығар

Сіздің достарыңыз ұлдарымен мақтанады, әрине,

Ал сен көз жасыңа жымиып, тағы бір сынақтан ол

Олардың тағы бір сынағы – мен, анам.

Хор.

Біз қандай өмірміз, бізді ешкім емдемейді

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады

Мен таңғы кештен кейін оянамын

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады.

Біз қандай өмірміз, бізді ешкім емдемейді

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады

Мен таңғы кештен кейін оянамын

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады.

Біз қандай өмірміз, бізді ешкім емдемейді

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады

Мен таңғы кештен кейін оянамын

Уақыт емдемейді, тек бауырды шалдырады.