Nicaragua - La Vida Boheme

Nicaragua, en el '82

Una patria herida y yo viendo el televisor

Estudiaba las leyes cariño, todo me conviene

En mi burbuja social era un Dios

Ahora marcho sin rumbo

Cariño, el corazón

Me lo guarda el rosario

Que me diste en el adiós

Ahora marcho sin rumbo, Cariño…

Cantando canciones de

De falsa revolución

Sin guerra no hay paz me dijo un señor

Sin sangre no hay cambio grité con pasión

Pensé que sería diferente

Que los que maté no eran gente

Cariño, cariño ¿qué nos paso?

Yo no quería esto

Mi patria murió

La maté yo

La maté yo

Irónicamente ella me mató

Envaina la espada y guarda el fusil

Quería todo menos hacerte sufrir

Tu tumba cariño, por siempre estará

No, no, no, no, tu tumba por siempre estará cantando acá

Никарагуа, 82 ж

Жаралы отан мен теледидар көріп отырмын

Мен заңгер мамандығын оқыдым, бәрі маған жарасады

Менің әлеуметтік көпіршігімде мен Құдай болдым

Енді мен мақсатсыз жүремін

Жаным, жүрек

Розарин оны мен үшін сақтайды

Қоштасарда маған не сыйладың

Енді мен мақсатсыз жүремін, қымбаттым...

әндерін айту

жалған революция туралы

Соғыссыз бейбітшілік болмайды деп бір кісі айтты

Қансыз өзгеріс жоқ құштарлықпен айқайладым

Басқаша болар деп ойладым

Мен өлтіргендер адамдар емес

Жаным, жаным, бізге не болды?

Мен бұны қаламадым

елім өлді

Мен оны өлтірдім

Мен оны өлтірдім

ол мені өлтірді

Қылышты қынап, мылтықты орнына қойыңыз

Мен сені қинаудан басқаның бәрін қаладым

Сіздің қабір қымбаттым, мәңгі қалады

Жоқ, жоқ, жоқ, жоқ, сенің қабірің осында мәңгі ән салады