#поезда - Крёстная семья

Я люблю поезда, больше, чем самолеты,

По душе стук колес, больше, чем перелеты.

Здесь нальет рюмку водки вагон-ресторан,

Проводница заварит мне чая стакан.

В тесном тамбуре запах мазута и дыма,

Мне напомнит дорогу на берега Крыма,

Мне напомнит этап, долгий наш перегон,

Когда быстро по рельсам мчал спецвагон.

Больше в жизни моей нет родного порога.

Вы простите меня, я прошу ради Бога,

?В жизни счастья я так и не смог обрести,

Я прошу тебя, мама, ради Бога прости!

Поезда, поезда, поезда!

Куда же вы мчите, скажите куда.

Поезда, поезда, поезда!

Увезите меня мне неважно куда.

Поезда, поезда, поезда!

Куда же вы мчите, скажите куда.

Поезда, поезда, поезда!

Увезите меня навсегда!

Увезите меня мимо белых берез

От моих темных мыслей, моих светлых грез,

От которых меня камнем тянет ко дну,

В которых я вижу ее лишь одну!

Вспоминаю какими мы счастливыми были,

Как мы мечтали, как мы любили!

Как же я все это смог потерять?

Кручу в своих мыслях опять и опять.

В этой жизни я себя не нашел,

Да и время ушло и мой поезд ушел,

А для нас расставание уже навсегда

Боль в груди не уйдет прорастет на года!

Поезда, поезда, поезда!

Куда же вы мчите, скажите куда.

Поезда, поезда, поезда!

Увезите меня мне неважно куда.

Поезда, поезда, поезда!

Куда же вы мчите, скажите куда.

Поезда, поезда, поезда!

Увезите меня навсегда!

Я уезжал не раз и был в пути подолгу,

Пересекал и Дон и Колыму и Волгу,

Встречал людей матерых и простых

Скучал и часто вспоминал родных.

Надеждой жил, что все равно вернусь

И в крепком чае растворял тоску и грусть

Виски седеют, а времечко идет

И я вернулся, но здесь меня никто не ждет.

Поезда, поезда, поезда!

Куда же вы мчите, скажите куда.

Поезда, поезда, поезда!

Увезите меня мне неважно куда.

Поезда, поезда, поезда!

Куда же вы мчите, скажите куда.

Поезда, поезда, поезда!

Увезите меня навсегда!

Мен ұшақтардан гөрі пойыздарды жақсы көремін

Маған ұшулардан гөрі дөңгелектердің дыбысы ұнайды.

Мұнда асхана бір стақан арақ құяды,

Кондуктор маған бір стақан шай дайындап береді.

Тар вестибюльде мазут пен түтіннің иісі,

Бұл маған Қырым жағалауына апаратын жолды еске түсіреді,

Бұл маған сахнаны, біздің ұзақ жолымызды еске түсіреді,

Арнайы вагон рельс бойымен жылдам жүгіргенде.

Менің өмірімде енді туған босаға жоқ.

Сен мені кешірші, Алла разылығы үшін сұраймын,

Бақытты өмірде мен таба алмадым,

Сізден өтінемін, анашым, Алла разылығы үшін мені кешіріңіз!

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Қайда барасың, айтшы қайда.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Мені қайда болса да алып кет.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Қайда барасың, айтшы қайда.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Мені мәңгілікке алып кет!

Мені ақ қайыңдардың жанынан өткіз

Қараңғы ойлардан, жарқын армандардан,

Одан мен тас сияқты түбіне тартылдым,

Онда мен оны жалғыз көремін!

Біздің бақытты болғанымыз есімде

Біз қалай армандадық, қалай сүйдік!

Осының бәрін қалай жоғалтып алдым?

Мен ойыма қайта-қайта ораламын.

Бұл өмірде мен өзімді таппадым,

Иә, уақыт өтті және менің пойызым кетті,

Ал біз үшін қоштасу мәңгілік

Кеудедегі сыздатпайды, жылдар бойы көктейді!

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Қайда барасың, айтшы қайда.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Мені қайда болса да алып кет.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Қайда барасың, айтшы қайда.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Мені мәңгілікке алып кет!

Мен бірнеше рет кетіп, ұзақ уақыт жолда болдым,

Дон мен Колыма мен Еділді кесіп өтті,

Тәжірибелі және қарапайым адамдармен кездесті

Мен сені сағындым, туыстарымды жиі еске алдым.

Мен бәрібір қайтатын шығармын деген үмітпен өмір сүрдім

Ал күшті шайда меланхолия мен мұңды ерітеді

Виски сұр түске боялады, уақыт өтеді

Ал мен қайттым, бірақ мені мұнда ешкім күтіп тұрған жоқ.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Қайда барасың, айтшы қайда.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Мені қайда болса да алып кет.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Қайда барасың, айтшы қайда.

Пойыздар, пойыздар, пойыздар!

Мені мәңгілікке алып кет!