Столярка - Кровосток

Я плотник по сухожилиям.

Я столяр по части мук.

Я весь такой напружиненный,

Как обкакошеный маленький мук.

Зубило, стамеска, киянка, топор -

Я хоть и туп, инструмент мой остёр.

Стамеска, киянка, топор и зубило -

Я хоть и туп, но я не мудила.

Ну и тисочки, без них никуда.

Когда яйца в тисках с губ срывается "Да!"

Ну и тисочки, без них нет игры -

Всё сразу иначе, когда в тисочках шары.

Дерево от крови тёмно-красное,

Разбух у рубанка старенький клин.

Краснодеревщик призвание прекрасное -

Лаки, морилки, водочный сплин.

Первая книжка в детстве про Буратино была у меня.

И я скажу без кокетства: я всерьёз о*уел тогда.

Я всерьёз о*уел от мазы, вырубать из полена людей

И может замкнулась фаза, и может слетел я с петель.

И может моя столярка не так безобидна, и чтож?

Папе Карло брёвен было не жалко, вот и мне их не жалко тож.

Я не жалею дровишки, а на*уя их жалеть?

Даже крупные шишки с долота начинают хрипеть.

Даже мелкие сошки от стамески Кобзоном орут.

Даже сраные вошки, и те, с киянкой беседу ведут.

Да, я экспериментатор, работа на стыке форм.

В творчестве, я - диктатор, и нарушитель норм.

Плоть - это древесина, тоже верно наоборот.

Такая, на*уй, моя доктрина, и за неё я готов всем рвать рот.

Брызги крови - они, как мини-щепки.

А суставы - они, как мега-сучки.

Деревья, они, как и люди, до жизни цепки.

Люди, в общем, деревья, ну, б*я, почти.

Если меня поймают, то вряд ли меня поймут.

Люди — не брёвна, мне скажут, и в психушке запрут.

Люди — не брёвна, ну ёптыть, в брёвнах хоть что-то есть.

Людям до брёвен — топать и топать,

Людям до брёвен — пердеть и пердеть!

Ни стол из людей не заделать;

Ни печь из них без вони не разжечь.

Жрать все хотят, спать и хезать,

А мебель, допустим, не просит бульон для неё подогреть.

Зубило, стамеска, киянка, топор -

Я хоть и туп, инструмент мой остёр.

Стамеска, киянка, топор и зубило -

Я хоть и туп, но я не мудила.

Я — не мудила, мудила — не я;

Я счастья ищу, это сложно, друзья.

Я — не мудила, мудила — не я;

Я счастья ищу, это сложно, друзья!

Мен сіңір ұстасымын.

Мен ұн жағынан ұстамын.

Мен қатты күйзелдім

Кішкентай азап сияқты.

Қашау, қашау, балға, балта -

Мен ақымақ болсам да, аспабым өткір.

Қашау, балға, балта және қашау -

Мен ақымақпын, бірақ мен ақымақ емеспін.

Ал, жамандық, оларсыз еш жерде.

Жұмыртқалар еріннен үзілгенде «Иә!»

Ал, жамандықтар, оларсыз ойын жоқ -

Визада шарлар болған кезде бәрі бірден басқаша болады.

Ағаш қаннан қою қызыл,

Жоспардағы ескі сына ісіп кетті.

Кабинет жасаушы - әдемі шақыру -

Лактар, дақтар, арақ көкбауыр.

Менің балалық шағымда Буратино туралы бірінші кітап болды.

Ал мен сөзсіз айтайын: мен ол кезде қатты ренжідім.

Мен мазадан шындап құтылдым, адамдарды бөренелерден кесіп тастадым

Мүмкін фаза жабық, мүмкін мен топсалардан ұшып кеттім.

Мүмкін, менің ағаш ұсталығым соншалықты зиянсыз емес пе?

Папа Карло бөренелерді аямады, сондықтан мен де оларды аямаймын.

Отынды аямаймын, бірақ неге оларды аяуым керек?

Тіпті қашаудағы үлкен конустар да сықырлай бастайды.

Кобзонның қашауынан шыққан кішкентай шабақтар да айқайлайды.

Тiптi биттер де, балғасы барлар да сөйлеп жатыр.

Иә, мен экспериментатормын, пішіндердің қиылысында жұмыс істеймін.

Шығармашылықта мен диктатормын және ереже бұзушымын.

Еті ағаш, керісінше де дұрыс.

Бұл менің доктринам, мен ол үшін барлығының аузын жыртуға дайынмын.

Қан шашырауы - олар шағын чиптер сияқты.

Ал буындары мега қаншық сияқты.

Ағаштар, олар, адамдар сияқты, өмірге төзімді.

Адамдар, жалпы, ағаштар, жақсы, f * I, дерлік.

Егер олар мені ұстаса, мені әрең түсінеді.

Адамдар бөренелер емес, олар маған айтады және олар мені психиатриялық ауруханаға қамап тастайды.

Адамдар бөренелер емес, жақсы, кем дегенде бөренелерде бір нәрсе бар.

Адамдар бөренелерге дейін - тепкілейді және басады,

Адамдар бөренелерге - осу және осу!

Адамдардың үстелін жөндеуге болмайды;

Олардан сасық иіс шықпай пеш жаға алмайсың.

Барлығы тамақ ішіп, ұйықтап, алдағысы келеді,

Ал жиһаз, мысалы, ол үшін сорпаны қыздыруды сұрамайды.

Қашау, қашау, балға, балта -

Мен ақымақ болсам да, аспабым өткір.

Қашау, балға, балта және қашау -

Мен ақымақпын, бірақ мен ақымақ емеспін.

мен мөлдір емеспін, мөлдір мен емес;

Бақытты іздеймін, қиын екен достар.

мен мөлдір емеспін, мөлдір мен емес;

Бақытты іздеймін, қиын екен, достар!