Я не грущу и не жалею - Кристина Орбакайте

Нечеткое лицо, на размытом фото.

Было это всё, в прошлую субботу.

Вспыхнувший костер, вновь моей любви.

Там есть только мы, я и ты.

Я не грущу и не жалею.

Сама себя по жизни я могла ругать.

Но лишь когда любовь в твои стучится двери.

Не сможешь ничего в замен ни дать, не взять.

Ночью насвистел, снова буйный ветер.

Мысли о тебе, в дыме сигаретном.

От твоей любви, крыша уезжает.

Адреса, увы, здесь никто не знает.

Я не грущу и не жалею.

Сама себя по жизни я могла ругать.

Но лишь когда любовь в твои стучится двери.

Не сможешь ничего в замен ни дать, не взять.

Я не грущу и не жалею.

Сама себя по жизни я могла ругать.

Но лишь когда любовь в твои стучится двери.

Не сможешь ничего в замен ни дать, не взять.

Ни дать, не взять...

Бұлыңғыр фотодағы бұлдыр бет.

Өткен сенбіде солай болды.

Жалындаған от, тағы да менің махаббатым.

Бұл тек біз, мен және сіз.

Мен өкінбеймін және өкінбеймін.

Мен өмір бойы өзімді сөгетін едім.

Бірақ махаббат есігіңді қаққанда ғана.

Сіз орнына ештеңе бере алмайсыз немесе ала алмайсыз.

Түнде ысқырды, тағы да қатты жел.

Сіз туралы ойлар, темекі түтінінде.

Сенің махаббатыңнан төбе кетеді.

Өкінішке орай, мұнда мекен-жайды ешкім білмейді.

Мен өкінбеймін және өкінбеймін.

Мен өмір бойы өзімді сөгетін едім.

Бірақ махаббат есігіңді қаққанда ғана.

Сіз орнына ештеңе бере алмайсыз немесе ала алмайсыз.

Мен өкінбеймін және өкінбеймін.

Мен өмір бойы өзімді сөгетін едім.

Бірақ махаббат есігіңді қаққанда ғана.

Сіз орнына ештеңе бере алмайсыз немесе ала алмайсыз.

Берме, алма...