Смородина - Кристина Орбакайте

От беды и сумасбродины наклонился куст смородины

Льется, льется с неба родины дождик проливной

Мерю расстоянья сутками и лечу куда-то с утками

В теплый край за незабудками, за своей весной

--RF--

Распласталось бесконечное, небо синее безупречное

На земле мы все не вечные, в небесах покой

Забросала жизнь загадками, случай заморочил прядками

Первоклассники с тетрадками, школьный выпускной

Мерю расстоянья зимами и бреду за пелегриммами

За фантазиями мнимыми, не ходи за мной

--RF--

--RF--

Полно, уже уносят волны рассветы и закаты, и звездные огни

Свята была любовь когда-то

Теперь она распята и сочтены все дни

От беды и сумасбродины наклонился куст смородины

Льется, льется с неба родины дождик проливной

Мерю расстоянья веснами и когда ж мы стали взрослыми

Разминулись между соснами со своей весной

--RF--

--RF--

Бақытсыздық пен ысырапшылықтан қарақат бұтасы сүйенді

Құйып жатыр, Отан аспанынан құйып, нөсер жаңбыр

Күндер бойы қашықтықты өлшеп, үйректермен бір жерге ұшамын

Ұмытпайтындар үшін, көктемің үшін жылы жерге

--RF--

Шексізді жайып, көк аспан мінсіз

Жерде бәріміз мәңгі емеспіз, көкте тыныштық бар

Ол өмірді жұмбақтарға айналдырды, іс шатастырды

Бірінші сынып оқушылары дәптерімен, мектеп бітіруімен

Мен қыста қашықтықты өлшеп, пелегримдердің артынан қыдырамын

Қиялдан шыққан қиялдар үшін, маған ермеңіз

--RF--

--RF--

Ол толып кетті, толқындар күннің шығуы мен батуы мен жұлдыздардың сәулелерін алып жатыр

Бір кездері махаббат қасиетті болды

Енді ол айқышқа шегеленді және барлық күндер саналды

Бақытсыздық пен ысырапшылықтан қарақат бұтасы сүйенді

Құйып жатыр, Отан аспанынан құйып, нөсер жаңбыр

Қашықтықты бұлақтарда өлшеймін, біз қашан ересек болдық

Қарағайлардың арасында көктемімен бір-бірін сағынды

--RF--

--RF--