Сказка для двоих - Кристина Орбакайте

Звезды рассыпая за моим окном,

Струится вновь бесконечность.

Я еще не знаю, как тебя зовут

Моя любовь…

Припев:

Но ты стучишься в мой дом… объятый холодом он,

Устал от надежд, и долго не знал тепла твоих

Зажженных свечей… когда у ночей

Есть сказка только для двоих.

Тень сомнений прежних тает,

Исчезая в облаках предрассветных.

Счастье неизбежно, и его тепло

В своих руках

Припев:

Ты принесешь в этот дом… объятый холодом он,

Устал от надежд, и долго не знал тепла твоих

Зажженных свечей… когда у ночей

Есть сказка только для двоих

Зажженных свечей, когда у ночей,

Есть сказка только для двоих.

Припев:

И ты войдешь в этот дом… объятый холодом он,

Устал от надежд, и долго не знал тепла твоих

Зажженных свечей… когда у ночей

Есть сказка только для двоих

Зажженных свечей, когда у ночей,

Есть сказка только для двоих.

Терезенің сыртында шашыраған жұлдыздар,

Қайтадан шексіздік ағып жатыр.

Мен сенің атыңды әлі білмеймін

Менің махаббатым…

Хор:

Бірақ сіз менің үйімді қағып жатырсыз ... ол суық,

Үміттен шаршап, көпке дейін жылуыңды білмедім

Жанып тұрған шамдар ... түн болған кезде

Бар болғаны екі адамға арналған ертегі бар.

Ескі күмәннің көлеңкесі ериді,

Таң алдындағы бұлттарда жоғалып.

Бақыт сөзсіз және оның жылуы

Сіздің қолыңызда

Хор:

Сіз бұл үйге әкелесіз ... оны суық құшақтап жатыр,

Үміттен шаршап, көпке дейін жылуыңды білмедім

Жанып тұрған шамдар ... түн болған кезде

Бар болғаны екіге арналған ертегі бар

Түнде шамдар жағылады

Бар болғаны екі адамға арналған ертегі бар.

Хор:

Ал сіз бұл үйге кіресіз ... суық,

Үміттен шаршап, көпке дейін жылуыңды білмедім

Жанып тұрған шамдар ... түн болған кезде

Бар болғаны екіге арналған ертегі бар

Түнде шамдар жағылады

Бар болғаны екі адамға арналған ертегі бар.