Пегий пёс - Кристина Орбакайте

Когда вернется пегий пес,

В зубах неся кусочек платья,

Я в даль смотрю, почти без слез, —

Его уже устала ждать я.

Окликнув пса в последний раз,

Я двери в дом закрою плотно

И разбросаю на палас,

Вдруг опустевшие, полотна.

Припев:

Надо мною пеленою

Между солнцем и луною

Возникает призрачный мираж.

Он влюбленный, он так, сладок,

Словно жалости припадок,

Словно угасающий пейзаж.

Я нанесу на полотно

Дождем залитые предметы,

В стакане красное вино

И вымокшие сигареты.

Веселья мало, но опять

Рисую робкие побеги

И, звать устав, зову опять:

Ну, где ты, где ты пес мой пегий!

Припев:

Надо мною пеленою

Между солнцем и луною

Возникает призрачный мираж.

Он влюбленный, он так, сладок,

Словно жалости припадок,

Словно угасающий пейзаж.

Когда вернется пегий пес

В зубах с любовью и разлукой,

С глазами, мокрыми от, слез,

И ощенившеюся сукой.

И я наверно разревусь,

И обниму его до боли,

Дождем по полю разольюсь,

Не доиграв печальной роли.

Припев:

Надо мною пеленою

Между солнцем и луною

Возникает призрачный мираж.

Он влюбленный, он так, сладок,

Словно жалости припадок,

Словно угасающий пейзаж.

Надо мною пеленою

Между солнцем и луною

Возникает призрачный мираж.

Он влюбленный, он так, сладок,

Словно жалости припадок,

Словно угасающий пейзаж.

Когда вернется пегий пес…

Когда вернется пегий пес…

Ит қайтып келгенде,

Көйлектің бір бөлігін тісте ұстап,

Мен алысқа қараймын, көз жасынсыз, -

Мен оны күтуден шаршадым.

Итті соңғы рет шақырып,

Мен үйдің есіктерін мықтап жабамын

Мен оны кілемге шашамын,

Кенеттен бос, кенептер.

Хор:

Үстімде пердемен

Күн мен айдың арасында

Елес мираж пайда болады.

Ол ғашық, ол сондай тәтті,

Аяушылық сезімі сияқты

Солып бара жатқан пейзаж сияқты

Мен кенепке саламын

Жаңбырға малынған заттар

Стакандағы қызыл шарап

Және дымқыл темекі.

Кішкене қызық, бірақ тағы да

Мен ұялшақ өсінділерді саламын

Жарғыға қоңырау шалып, мен қайтадан қоңырау шаламын:

Е-е, қайдасың, қайдасың, төбет итім!

Хор:

Үстімде пердемен

Күн мен айдың арасында

Елес мираж пайда болады.

Ол ғашық, ол сондай тәтті,

Аяушылық сезімі сияқты

Солып бара жатқан пейзаж сияқты

Ит қайтып оралғанда

Махаббат пен ажырасу бар тісте,

Көз жастан дымқыл,

Әрі айқайлаған қаншық.

Ал мен жылап жіберетін шығармын

Мен оны ауырғанша құшақтаймын,

Жаңбыр далаға төгіледі,

Қайғылы рөлді ойнамай-ақ.

Хор:

Үстімде пердемен

Күн мен айдың арасында

Елес мираж пайда болады.

Ол ғашық, ол сондай тәтті,

Аяушылық сезімі сияқты

Солып бара жатқан пейзаж сияқты

Үстімде пердемен

Күн мен айдың арасында

Елес мираж пайда болады.

Ол ғашық, ол сондай тәтті,

Аяушылық сезімі сияқты

Солып бара жатқан пейзаж сияқты

Ит қайтып келгенде...

Ит қайтып келгенде...