What Dust Is - Kiran Leonard

They are together in a small brown bed

One takes the other by the arm and asks what dust is

The slow hum of moving traffic

Outside, and the sun stretching in through a mirror-frame

Gives pause to a silly question

And the other sits up, looks beside them and laughs

As light passes over their skin

Through a line of patient motorists in their mists

Their bodies are just like seashells

And the trees on the street sound just like the sea

And one just about spots, in the beams

Floating in, the rough specks of the heavy day

We are living at a distance

The right-now coils in the glow and licks its fur

And behind-it is unthreading

Beyond the spotlights, the threads run, into the soil to wait for us

It’s night now, the other is sleeping

Couples leave restaurants, roll their cigarettes

One is looking, hears but barely sees

Is following something, that’s flowing underneath

Now one shrieks and clasps at the dark

And the land speaks

The other wakes now, turns towards the commotion

One is groping the ground, tracing an outline

Through the thick silhouette of daylight

Traced topographic airs

Stream of old embers, now heading backwards

To the roots of our years, then climbing—

Олар кішкене қоңыр төсекте                                                                         

Біреуі екіншісінің қолынан ұстап, шаң не екенін сұрайды

Қозғалыс көлік қозғалысының баяу шуы

Сыртта және айна жақтауынан келу күн

Ақылсыз сұраққа кідіріс береді

Ал екіншісі отырады, олардың жанына қарап күледі

Терінің үстінен жарық өткен сайын

Автокөлік жүргізушілерінің тізбегі тұманда

Олардың денесі теңіз раковиналарына ұқсайды

Көшедегі ағаштар теңіздің дыбысындай

Біреуі бөренелердегі дақтар туралы

Ауыр күннің дөрекі дақтары қалқып тұр

Біз қашықтықта тұрамыз

Дәл қазір жарқырауда орап, жүнін жалайды

Ал оның артында жегі жоқ

Бізді күту үшін прожекторлардан басқа жіптер топыраққа ағып жатыр

Қазір түн, екіншісі ұйықтап жатыр

Ерлі-зайыптылар мейрамханалардан шығып, темекілерін айналдырады

Бір қарайды, естиді, бірақ әрең көреді

Бір нәрсенің соңынан келе жатыр, ол астынан ағып жатыр

Енді біреу айғайлап, қараңғыда қысылады

Ал жер сөйлейді

Екіншісі қазір оянып, әбігерге қарай бұрылады

Біреуі жерді сипап, контурды қазып жатыр

Күндізгі күннің қалың сұлбасы арқылы

Бақыланатын топографиялық ауалар

Ескі шоқтардың ағыны, енді артқа қарай

Жылдарымыздың тамырына , сосын өрмелеу—