Люди меняются - МАВАШИ group, Кецон, Эдька

Остаться честным.

К родным и местным.

И то, что мне известно приведет к замесам.

А для кого-то трасса, сопля с весом

Важнее дружбы.

Таких ломать по бесу.

И мне известно не мало пид****ов,

Которые своих кидают раз за разом.

Меняя дружбу, да родных тоже

На залипание и почесыванье рожи.

Типа движняковый, а при ментах дрожит

И стопудова, при палеве сбежит.

Таких кентов не надо.

Каждый день к ряду

Куча балаболов, выростает до отряда.

И где же та дружба, в которой слов не нужно?

Где разговоры на любую тему, как отдушина.

Созвониться, да спросить.

Че?

Как?

Голос тот приятно слышать.

Без прогонов, он босяк.

Вечером скатиться, так просто

Пообщаться с пацыками.

Они свои в доску

И не ведуться на х***ю, на базары плоские

Называю пацами, хотя давно взрослые.

Остаюсь таким же, своим верный

С одной тарелки хаваем, и нет базаров манерных.

А тем, кто разменялись, повелись и повшивались

Нет уважения, об этом наша запись.

Припев:

Всего дороже.

А в спину ножик.

А ты же верил ему?

Да!

Я тоже.

Как стало ясно позже — люди меняются, понятия людские быстро забываются.

Всего дороже.

А в спину ножик.

А ты же верил ему?

Да!

Я тоже.

Как стало ясно позже — люди меняются, понятия людские быстро забываются.

Кто ты: друг или враг, может просто проходишь мимо, подскажет время.

Как дела, где тебя носило, в эти холодные зимы уже забыл моё имя.

Я постучусь к тебе домой, ты не откроешь двери.

Ты не скучаешь и не согреешь

чаем.

Ты детство наше даже не вспомнишь, те обещания, но я тебя прощаю.

Время меняет людей, я знаю.

Но я не изменился, всё так же верую и всё тот же,

лучший.

Я знаю, есть дружба, я буду нужен.

Однажды протянет руку всё тот же.

Костя, ты не зайдешь в гости, не говоришь: «Прости».

Какие там у тебя новости?

Знай, я тут неподалеку буду и те, былые годы наши, я не забуду!

Припев:

Всего дороже.

А в спину ножик.

А ты же верил ему?

Да!

Я тоже.

Как стало ясно позже — люди меняются, понятия людские быстро забываются.

Всего дороже.

А в спину ножик.

А ты же верил ему?

Да!

Я тоже.

Как стало ясно позже — люди меняются, понятия людские быстро забываются.

За спиной базар, в глаза братуха, «Помоги братан, я тут выбухнул».

— «Чем могу — не обламаюсь, подхвачу.

От души советом, делом, не молчу».

До**я знаю кого, на бабки разменялись, братку на ряпку?

и такие знались.

Теперь не скрою, крапаль обидно, а пацанм в глаза смотреть не стыдно?

Общались, было.

И с этих стен ругали вместе до прихода проблем.

Да ладно, х*ли, забыл, проехал.

Свое отбегал.

А мне то что?

Только умнее стал.

Я не кидал, на своем всегда стоял.

Просили — выручал, на своих не рычал по пьяне, с горяча.

Выводы сделал.

Припев:

Всего дороже.

А в спину ножик.

А ты же верил ему?

Да!

Я тоже.

Как стало ясно позже — люди меняются, понятия людские быстро забываются.

Всего дороже.

А в спину ножик.

А ты же верил ему?

Да!

Я тоже.

Как стало ясно позже — люди меняются, понятия людские быстро забываются.

Адал бол.

Туыстары мен жергілікті тұрғындарға.

Ал менің білетінім тәртіпсіздікке әкеледі.

Ал біреу үшін трек, салмағы бар снота

Достықтан маңыздырақ.

Оларды жынды сияқты сындырыңыз.

Мен бірнеше п**** білемін,

Кім өз уақытын уақытынан кейін лақтырады.

Достықты өзгерту, иә, туыстар да

Беттерді жабыстыруға және тырнауға арналған.

Қозғаушы сияқты, бірақ полицейлермен ол дірілдейді

Ал стопудова бозарған кезде қашып кетеді.

Ондай кенттердің қажеті жоқ.

Күн сайын қатарынан

Бір шоқ балаболдар, отрядқа дейін өседі.

Ал сөз керек емес достық қайда?

Бұл жерде кез келген тақырыптағы әңгімелер шығуға ұқсайды.

Қоңырау шалып, сұраңыз.

Че?

Қалай?

Бұл дауысты естуге жағымды.

Жүгіру жоқ, ол қаңғыбас.

Кешке қарай төмен түсу өте оңай

Жігіттермен сөйлесу.

Олар тақтада олардыкі

Жəне былқ етпеңдер, базарлар тегіс

Мен оларды ұлдар деп атаймын, бірақ олар бұрыннан ересек болды.

Мен сол қалпында қалдым, адалым

Бір табақтан жейміз, әдепті базарлар жоқ.

Ал айырбасшылар азғырып, тігілген

Құрмет жоқ, бұл біздің кіруіміз.

Хор:

Мүлдем қымбатырақ.

Ал артында пышақ.

Ал сен оған сендің бе?

Иә!

Мен де.

Кейін белгілі болғандай, адамдар өзгереді, адам ұғымдары тез ұмытылады.

Мүлдем қымбатырақ.

Ал артында пышақ.

Ал сен оған сендің бе?

Иә!

Мен де.

Кейін белгілі болғандай, адамдар өзгереді, адам ұғымдары тез ұмытылады.

Сен кімсің: дос па, дұшпан, өтіп бара жатқан шығар, уақыт көрсетер.

Қалайсың, қайда болдың, мына қақаған қыста мен есімді ұмыттым.

Мен сенің үйіңді қағамын, есікті ашпайсың.

Сіз жалықпайсыз және жылымайсыз

шай.

Біздің балалық шағымыз, сол уәделер есіңе де түспейді, бірақ мен сені кешіремін.

Уақыт адамды өзгертеді, мен білемін.

Бірақ мен өзгерген жоқпын, мен әлі де сенемін және бұрынғыдай,

ең жақсы.

Достық барын білемін, керек боламын.

Бір күні баяғы қолын созар.

Костя, сен қонаққа келмейсің, «кешір» демейсің.

Онда қандай жаңалықтарыңыз бар?

Мен жақын болатынымды біліңіз және біздің өткен жылдарды ұмытпаймын!

Хор:

Мүлдем қымбатырақ.

Ал артында пышақ.

Ал сен оған сендің бе?

Иә!

Мен де.

Кейін белгілі болғандай, адамдар өзгереді, адам ұғымдары тез ұмытылады.

Мүлдем қымбатырақ.

Ал артында пышақ.

Ал сен оған сендің бе?

Иә!

Мен де.

Кейін белгілі болғандай, адамдар өзгереді, адам ұғымдары тез ұмытылады.

Артында базар, ағаның көзінде «Көмектесші аға, мен осы жерден шығып кеттім».

– «Қолымнан келгенше – үзбеймін, ұстаймын.

Шын жүректен, ақыл-кеңеспен, іспен үндемеймін».

Кімді білмеймін, олар әжеге, ағаны вендеске айырбастады ма?

және мұндайлар белгілі болды.

Енді жасырмаймын, ұрлау ұят, бірақ баланың көзіне қарау ұят емес пе?

Біз сөйлестік, солай болды.

Осы қабырғалардан олар қиындықтар туындағанша бірге қарғыс айтты.

Жүр, ф*к, мен ұмытып кетіппін, мен айдадым.

Ол жүгірді.

Мен ше?

Тек ақылдырақ болды.

Мен лақтырған жоқпын, әрқашан өз орнымнан тұрдым.

Олар сұрады - ол көмектесті, ол өз мастығына айқайламады, ыстық.

Қорытындылар жасалды.

Хор:

Мүлдем қымбатырақ.

Ал артында пышақ.

Ал сен оған сендің бе?

Иә!

Мен де.

Кейін белгілі болғандай, адамдар өзгереді, адам ұғымдары тез ұмытылады.

Мүлдем қымбатырақ.

Ал артында пышақ.

Ал сен оған сендің бе?

Иә!

Мен де.

Кейін белгілі болғандай, адамдар өзгереді, адам ұғымдары тез ұмытылады.