A Lament For Change - Kaura

There’s nothing left to say, we’re watching the end of days

The clouds rolling in, it’s about to begin to rain

We’ve poisoned all the land, strangled with our own hands

Till the last of our breathe, held in our chest is gone

When it comes to the end, what will be found

Closed eyes will never see a way out of this

Closed minds will never find a way out of this

There’s got to be, there’s got to be a better way than this

There’s got to be, there better be more to life than this

The writing is on the wall, suggesting impending fall

But the words go unread, we’ll sleep in the bed we’ve made

The vale of the night shadows all the light

But the day will come, we’ll awake to the sun

The darkest hour is just before the dawn

Closed eyes will never see a way out of this

Closed minds will never find a way out of this

There’s got to be, there’s got to be a better way than this

There’s got to be, there better be more to life than this

We say, we say it’ll all change one day

We’re waiting for a change, yet idle we stand by

Why oh why do we stand by

We’re waiting for the day when we will see a change

We are the change

Why oh why oh why

Айтар                 ң  ештеңе                                                                                |

Бұлттар үйіліп жатыр, жаңбыр                       жаңбыр                    жаңбыр                             жаңбыр

Бүкіл жерді уландырдық, өз қолымызбен тұншықтырдық

Кеудеде ұсталған соңғы тынысымыз кеткенше

Соңына келгенде, не табылады

Жұмылған көздер бұл жағдайдан шығудың жолын ешқашан көрмейді

Жабық саналар ешқашан                                                                                                                                                                                                            у у        жол • • | |

Одан да жақсырақ жол болуы керек

Бар болуы керек, өмірде                                                                                                                                                      

Жазу қабырғаға түсіп, келе жатқан құлдырауды ұсынады

Бірақ сөздер оқылмайды, біз жасаған төсекте  ұйықтаймыз

Түннің алқабы барлық жарықты көлеңкелейді

Бірақ күн келеді, күнге оянамыз

Ең қараңғы уақыт таң атқанша

Жұмылған көздер бұл жағдайдан шығудың жолын ешқашан көрмейді

Жабық саналар ешқашан                                                                                                                                                                                                            у у        жол • • | |

Одан да жақсырақ жол болуы керек

Бар болуы керек, өмірде                                                                                                                                                      

Бір күні бәрі өзгереді деп айтамыз

Біз өзгеріс күтеміз, бірақ күтеміз

Неге, не үшін біз тұрамыз

Біз өзгеріс көретін күнді күтеміз

Біз өзгеріспіз

Неге, неліктен, неге