The Fall of Carnality - Karybdis

Wretched affliction, terra firma despairs

The blight of mankind, beyond repair

An evil trickles through the void, fueled off misery

And no, it won’t let go

Faking hope with a prayer

The fall of carnality

The Hellesphere is in full bloom

Those who dream of the carnage have foreseen the beginning of the world undone

Ancient mother nature’s tomb

And she beckoned

The end of the world has come

See and speak and hear poison

Repulsive deities have come and won’t let go of their prophecies

The fall of carnality

Lost souls surround this mortal shell, and you can’t save them from this Hell

Against the tide, there’s no turning back

Embrace our destiny, forever entrapped

Take in our final sunrise, forbearing mother sky

Knowing her pain will cease when we rest in peace

I want to know if we’re ever going home

And I want to feel, to embrace this life, to learn from the unknown

Fall

Decrowned

Destroyed

Behold forsaken morality

Dethroned, for all that will glisten in gold

Қайғылы қасірет, терра фирма үмітсіздік

Адамзаттың түзелмейтін дерті

Бостандыққа зұлымдық ағып, қайғы-қасіретті өршітеді

Жоқ, ол жібермейді

Дұға арқылы үмітті жалғау

Тәндіктің құлдырауы

Тұтқындау толығымен гүлденуде

Қырғынды армандайтындар дүниенің басталатынын болжады

Ежелгі табиғат ананың бейіті

Және ол ымдады

Дүниенің ақыры келді

Көріп, сөйлеп, естиді

Жиренішті құдайлар келді және олардың пайғамбарлықтарынан бас тартпайды

Тәндіктің құлдырауы

Жоғалған жандар бұл өлі қабықты қоршайды, сіз оларды бұл тозақтан құтқара алмайсыз

Толқынға қарамастан, артқа  бұрылу жоқ

Тағдырымызды құшақтап, мәңгілік құрсауында

Біздің ақырғы күннің шығарғанын қабыл алыңыз

Оның қайғысын білу біз тыныштықта жатқанда тоқтайды

Мен үйге баратынымызды білгім келеді

Мен өзімді сезінгім келеді, бұл өмірді құшақтап, белгісізден үйренуді қалаймын

Құлау

Тәжі жойылған

Жойылған

Міне, тастанды мораль

Тақтан тайдырылды, бәрі алтынмен жарқырайды