Samoa - Karsten Troyke, Suzanna, El Alemán

Ich frage, gab’s je eine Zeit

Mit nichts als Frieden weit und breit?

Gab’s eine Zeit, in der kein Hunger und kein Krieg war?

Gab’s eine Zeit ganz ohne Neid

Ganz ohne Arbeitslosigkeit

In der nicht alles voll Gewalt und Politik war?

Ich kenn' ein Dörflein im Südosten von Samoa

Dort gibt es weder Krieg noch and’re Quälerei'n

Das Volk ist froh dort und wird täglich immer froha

Man hat nichts anderes zu tun als sich zu freu’n

In diesem Dörflein in Samoa hat man alles, was man braucht

Und ganz egal, wo was geschieht, es nicht dort!

Es gibt nur Heiterkeit und Ruh'

Doch wer zieht hin?

Nicht ich, nicht du!

Im Gegenteil: die Samoaner ziehen fort!

Die Samoaner zieh’n nach Japan, nach New York und nach Berlin

Um sich an Umweltschmutz und Aktien zu berauschen

Vielleicht wär's gut, wenn wir indessen nach Samoa rüber zieh’n —

In andern Worten, mit den Samoanern tauschen

Wir bau’n dort Autobahnen, Fernsehn, eine Oper

Gründen Parteien — was man so braucht zu seinem Glück

Die Samoaner bau’n Samoa in Europa

Und dann kehrt jeder in sein Heimatland zurück

Sie werden man sagen, das ist ein Traum

Das wird Frau Kanzler nicht gefall’n

Weil die bestimmt von Träumen ziemlich wenig hält

Und in Samoa, and’rerseits

Hat das Wort «Kanzler» wenig Reiz

Weil sich die Frage nach der Macht dort garnicht stellt

Seit ich das weiß, lässt mich das Los der Samoaner nicht in Ruh'

Ich sag mir: Macht hat immer der, der an sie rankommt!

Doch was mich wachhält jede Nacht:

Was macht man ohne Macht?

Und in Samoa weiß man das, sobald man ankommt

Ich fange an, die Samoaner zu beneiden

Und hoffe insgeheim, auch sie beneiden mich

Doch wenn ich frag': Wer hat’s denn besser von uns beiden?

Dann lässt mich schlicht meine Entscheidungskraft im Stich

Hier lebt man hektischer als dort — dafür ist dort so garnichts los

Und wär' man dort, man zöge fort und wieder hin

Der Mensch will beides, Macht, und Traum

Und in Samoa wächst ein Baum

Wer drunter einschläft, träumt begeistert von Berlin.

..

Мен сұраймын, бір кездері болды ма?

Алыс жерде тыныштықтан басқа ештеңе жоқ па?

Аштық та, соғыс та болмаған кез болды ма?

Қызғанышсыз заман болды

Ешқандай жұмыссыздықсыз

Қай жерде бәрі зорлық-зомбылық пен саясатқа толы емес еді?

Мен Самоаның оңтүстік-шығысындағы кішкентай ауылды білемін

Ол жерде соғыс та, басқа азаптаулар да жоқ

Ол жақта халық бақытты, күн сайын қуанышқа кенелуде

Бақытты болудан басқа істерің жоқ

Самоадағы осы кішкентай ауылда сізге қажет нәрсенің бәрі бар

Қай жерде не болса да, ол жерде жоқ!

Тек тыныштық пен тыныштық бар

Бірақ кім барады?

Мен емес, сен емес!

Керісінше: самоалықтар алыстап барады!

Самоалықтар Жапонияға, Нью-Йоркке және Берлинге қоныс аударады

Ластану мен қорларды жоғары деңгейде алу үшін

Осы арада Самоаға көшсек жақсы болар еді —

Басқаша айтқанда, самоалықтармен айырбастау

Біз онда автобандар, теледидар, опера саламыз

Табылған кештер — бақытты болу үшін не қажет

Самоалықтар Еуропадағы Самоа құрып жатыр

Содан кейін әркім өз еліне оралады

Олар сізге бұл арман екенін айтады

Бұл канцлер ханымға ұнамайды

Өйткені ол армандар туралы өте аз ойлайды

Ал Самоада, керісінше

«Канцлер» сөзінің тартымдылығы аз

Өйткені ол жерде билік мәселесі де туындамайды

Мен мұны білгеннен бері самоалықтардың тағдыры мені тыныштандырмады.

Мен өзіме айтамын: Күш әрқашан оны ұстай алатындардан келеді!

Бірақ мені әр түнде ояу ұстайтын нәрсе:

Күшсіз не істейсің?

Ал Самоада мұны сіз келген бойда білесіз

Мен самоалықтарға қызғанышпен қарай бастадым

Және олар да мені қызғанады деп жасырын үміттенемін

Бірақ мен сұрасам: екеумізден кім артық?

Сонда менің шешім қабылдау қабілетім мені жай ғана түсіреді

Мұндағы өмір мұндағыдан гөрі қарбалас, бірақ ол жерде болып жатқан жағдайлар аз

Ал егер сіз сонда болсаңыз, сіз кетіп, қайта оралатын едіңіз

Адам билікті де, арманды да қалайды

Ал Самоада ағаш өседі

Астың астында ұйықтап қалған адам Берлинді ынтамен армандайды.

..