PRO PATRICIA - Jussi Hakulinen, Yö

Aurinko kun päätti retken

Siskoistaan jäi jälkeen hetken

Päivänsäde viimeinen

Hämärä jo mailleen hiipi

Päivänsäde kultasiipi

Aikoi juuri lentää eestä sen

Vaan menninkäisen pienen näki vastaan tulevan;

Se juuri oli noussut luolastaan

Kas, menninkäinen ennen päivän laskua ei voi

Milloinkaan elää päällä maan

He katselivat toisiansa

Menninkäinen rinnassansa

Tunsi kuumaa leiskuntaa

Sanoi: «Poltat silmiäni

Mutten ole eläissäni

Nähnyt mitään yhtä ihanaa!

Ei haittaa vaikka loisteesi mun sokeaksi saa

On pimeässä helppo vaeltaa

Käy kanssani, niin kotiluolaan näytän sulle tien

Ja sinut armaakseni vien!"

Mut säde vastas: «Peikko kulta

Pimeys vie hengen multa

Enkä toivo kuolemaa

Pois mun täytyy heti mennä

Ellen kohta valoon lennä

Niin en hetkeäkään elää saa!»

Ja niin lähti kaunis päivänsäde, mutta vieläkin

Kun menninkäinen yksin tallustaa

Hän miettii miksi toinen täällä valon lapsi on

Ja toinen yötä rakastaa

Сапарды аяқтаған күн

Әпкелері біразға дейін артта қалды

Күннің сәулесі соңғы

Ымырт әлдеқашан батып бара жатты

Күннің алтын сәулесі

Оның алдында ғана ұшып барады

Бірақ оны көретін кішкентай бала келе жатыр еді;

Ол үңгірінен жаңа ғана көтерілді

Қараңызшы, сіз күннің күзіне дейін бара алмайсыз

Ешқашан жер бетінде өмір сүрмеңіз

Олар бір-біріне қарады

Меннинкайнен кеудесінде

Мен ыстық жалқаулықты сезіндім

«Сіз менің көзімді күйдіріп жатырсыз

Бірақ менің өмірімде емес

Керемет ештеңе көрмедім!

Сенің жарқылың мені соқыр ете ме, бәрібір

Қараңғыда жаяу жүру оңай

Менімен бірге барыңыз, мен сізге үй үңгіріне апаратын жолды көрсетемін

Ал мен сені махаббатыма апарамын!»

Бірақ сәуле: «Тролл алтын

Қараңғылық рухтың рухын алады

Ал мен өлімнен үміттенбеймін

Мен дереу кетуім керек

Егер сіз жарыққа ұшпасаңыз

Мен бір сәтке де өмір сүрмеймін!»

Күннің әдемі сәулесі осылай өтті, бірақ бәрібір

Тек пастор қорлары болғанда

Неліктен бұл жерде тағы бір нұрдың баласы бар деп ойлайды

Және махаббат үшін тағы бір түн