Ode to Mortality - Jonwayne

«I will soon start to read poetry

Uh… might as well start about now»

If my lungs can withstand these filth icicles

The angels dust across the land of false prophets

Maybe I clutch my poetry tighter

Just to feel like these walls are still listening to drama

Don’t bother the carpenter, there soon he plays harbinger

He couldn’t shake the moccasin a moniker

They only know him from watching upon their monitor

Maybe they’ll cop a feel of a feeling from brain opera

Life is an homage to death

These cousins never kissed, nor laid in the bed to rest

I sketch breath with sharp and broken pencils

The message is permanent, it’s been etched into the mental

«What do you think about the stars in the sky?»

I’ll be seeing them soon

«…in the, in the sky?»

«It's okay, I guess»

My skin is drenched in shadows

But it’s high noon and I’m on the back of a camel

Thirst is just an essence the devil is whispering

As I slip into a room with a fountain, running rivers of gin

See what you can have if you just loosen your grip

The noose is just a rope and the pupil is just a drip

Seeking light in the the darkness

The dog in me is barking

I procure drops of dark matter

It’s pure oceanic space inside my eyelids

The planets are in my iris

Bronze light beams gold, king Midas

They duck diving, eat riches like pretty wives

You never felt alive if you’ve never died

My bones never ache and my soul never cries

I fall weightless in the wake of greatness

Life is an homage to death

These cousins never kissed, nor laid in the bed to rest

I sketch breath with sharp and broken pencils

The message is permanent, it’s been etched into the mental

«What do you think about the stars in the sky?»

I’ll be seeing you soon

«…in the, in the sky?»

«It's okay, I guess»

«Мен көп ұзамай өлең оқи бастаймын

Ой... қазірден басталуы мүмкін»

Мына лас мұздарға өкпем төтеп берсе

Періштелер жалған пайғамбарлар еліне шаң шашады

Мүмкін, мен поэзиямды қаттырақ ұстаймын

Бұл қабырғалар әлі де драма тыңдап жатқанын сезіну үшін

Ұстаны мазаламаңыз, ол көп ұзамай хабаршы ойнайды

Ол мокасинді лакаптай алмады

Олар оны тек мониторынан ғана біледі

Бәлкім, олар ми операсындағы сезімді жоятын шығар

Өмір - өлімге дейін тағзым

Бұл немере ағалары ешқашан сүймеген, төсекке де жатпаған

Өткір және сынған қарындаштармен тыныс алудың сызбасын саламын

Хабар тұрақты, ол санаға енген

«Аспандағы жұлдыздар туралы не ойлайсың?»

Мен оларды жақын арада көретін боламын

«...аспанда ма?»

«Жақсы, менің ойымша»

Менің терім көлеңкеге салған

Бірақ түскі уақыт, мен түйенің арқасындамын

Шөлдеу – шайтанның сыбырлап тұрған мәні

Мен саңылаумен бөлмеге кіріп, гин өзендерімен жүгірдім

Қолыңызды босатып алсаңыз, не болатынын көріңіз

Ілмек – жай арқан, ал қарашық – жай ғана тамшы

Қараңғылықтан жарық іздеу

Мендегі ит  үріп жатыр

Мен қараңғы заттардың тамшыларын сатып алдым

Бұл менің қабақтың ішіндегі таза мұхиттық кеңістік

Планеталар менің  ірім                            

Қола нұры алтын, Мидас патша

Олар суға шомылады, әдемі әйелдер сияқты байлықты жейді

Ешқашан өлмеген болсаңыз, өзіңізді ешқашан тірі сезінбедіңіз

Сүйегім ауырмайды, жаным жыламайды

Мен ұлылықтың оянуында жеңіліп қаламын

Өмір - өлімге дейін тағзым

Бұл немере ағалары ешқашан сүймеген, төсекке де жатпаған

Өткір және сынған қарындаштармен тыныс алудың сызбасын саламын

Хабар тұрақты, ол санаға енген

«Аспандағы жұлдыздар туралы не ойлайсың?»

Жақында көретін боламын

«...аспанда ма?»

«Жақсы, менің ойымша»