The Ballad Of The Harp Weaver - Johnny Cash

Son said my mother when I was knee high

You need of clothes to cover you and not a rag have I

There’s nothing in the house to make a boy’s britches

Nor shears to cut a cloth with nor thread to take stitches

There’s nothing in the house but a leaf end of rye

And the harp with a with the woman’s head nobody will by and she began to cry

That was in the early fall and when came the late fall

Son she said the sight of you makes your mother’s blood crawl

Little skinny shoulder blades sticking through your clothes

And where you get a jacket from God above knows

It’s lucky for me lad your daddy’s in the ground

And can’t see the way I let his son go around and she made a queer sound

That was in the late fall when the winter came

I’d not a pair of bridges nor a shirt to my name

I couldn’t go to school or out of doors to play

And all the other little boys passed our way

Son said my mother come climb into my lap

And I’ll chave your little knees while you take a nap

And oh but we were silly for half an hour or more

Me with my long legs dragging on the floor

I rocked rocked rocked to a mother goose rhyme

Oh but we were happy for half an hour’s time

But there was I a great boy and what would folks say

To hear my mother singing me to sleep all day in such a daft way

Men say the winter was bad that year fuel was scarce and food was dear

A wind with a wolf’s head howled about our door

And we burned up the chairs and sat upon the floor

All that was left us was a chair we couldn’t break

And the harp with the woman’s head nobody would take for song or pity sake

The night before Christmas I cried with the cold

I cried myself to sleep like a two year old

And in the deep night I felt my mother rise

And stare down upon me with love in her eyes

I saw my mother sitting on the one good chair

A light falling on her face from I couldn’t tell where

Looking nineteen and not a day older

And the harp with the woman’s head leaned against her shoulder

Her thin fingers moving in the thin tall strings

Were weave weave weaving wonderful things

Many bright threads from where I couldn’t see

Were running through the harp strings rapidly

And gold threads whistling through my mother’s hands

I saw the web grow and the pattern expand

She wove a child’s jacket and when it was done

She laid it on the floor and wove another one

She wove a red cloak so regal to see

She’s made it for a king’s son I said and not for me but I knew it was for me

She wove a pair of bridges and quicker than that

She wove a pair of boots a little cocked hat

She wove a pair of mittens she wove a little blouse

She wove all night in the still cold house

She sang as she worked and the harp strings spoke

But her voice never faltered and the thread never broke

But when I awoke there sat my mother

With the harp against her shoulder looking nineteen and not a day older

A smile about her lips and a light about her head

And her hands in the harp strings frozen dead

And piled up beside her toppling to the skies

Were the clothes of a king’s son just my size

Балам анам айтты, мен тізерлеп тұрғанда

Сізге жасайтын киім  керек, менде шүберек емес

Үйде ұл балаға бөртпе жасайтын ештеңе жоқ

Тігістерді алып тастау үшін шүберекті немесе жіптің кесіп өтуі

Үйде қара бидайдың бір ұшынан басқа ештеңе жоқ

Әйелдің басы бар арфаны ешкім ұстамайды, ол жылай бастады

Бұл күздің басында және кеш күзде болатын

Ұлым, сені көргенде анаңның қаны қайнап кетеді деді

Кішкентай арық иық пышақтары киіміңізге жабысып тұр

Ал пиджакты қайдан алатыныңызды жоғарыда Құдай біледі

Әкеңнің жер астында жатқаны мен үшін бақытты

Мен оның ұлын айналып өтуіне жол бергенімді көре алмай        бір кеңгей дыбыс шығарды

Бұл күздің аяғында, қыс келгенде

Мен өзімнің есімім мен көйлек емес едім

Мен мектепке немесе ойнауға                 бара алмадым

Ал қалған кішкентай ұлдардың бәрі біздің жолымыздан өтті

Балам анам менің құшағыма кіріп кеткенін айтты

Сіз ұйықтап жатқанда, мен сіздің кішкентай тізеңізді қатайтамын

Бірақ біз жарты сағат немесе одан да көп уақыт бойы ақымақ болдық

Мен ұзын аяқтарымды еден сүйретіп        мен 

Мен ананың қаз рифміне сілкіндім

О, бірақ жарты сағаттық қуанышты болдық

Бірақ мен ұлы ұл да, адамдар не дейді

Анамның күні бойы ұйқы ән айтқанын есту       

Сол жылы отын тапшы, азық-түлік қымбат болды деп ерлер қыстың жаман болғанын айтады

Біздің есігімізді қасқырдың басымен жел соқты

Біз орындықтарды өртеп, еденге отырдық

Бізге қалды бар болғаны біз сындыра алмайтын орындық болды

Ал әйелдің басы бар арфаны ешкім ән немесе аяушылық үшін қабылдамайды

Рождество алдындағы түні мен суықтан жыладым

Мен екі жасар бала сияқты ұйықтаймын деп жыладым

Қараңғы түнде анамның көтерілгенін сезіндім

Оның көздерінде махаббатпен маған қара

Мен анамның бір жақсы орындықта отырғанын көрдім

Мен оның бетіне түсіп кетсе, мен қайда екенін айта алмадым

Он тоғыз жаста және бір күнге үлкен емес көрінеді

Әйелдің басы бар арфа оның иығына сүйенді

Оның жіңішке саусақтары жіңішке ұзын жіптерде қозғалады

Тоқыған тамаша нәрселерді өретін

Мен көрмеген жерден көптеген жарқын жіптер

Арфа ішектерімен жылдам жүгірді

Анамның қолында алтын жіптер ысқырып тұр

Мен вебтің өсіп, үлгінің кеңейгенін көрдім

Ол баланың күртешелерін тоқып, оны дайындаған кезде

Ол оны еденге қойып, басқасын құйды

Ол қызыл плащ тоқыды, соншалықты керемет

Ол мұны патшаның ұлы үшін жасады, мен айттым, мен үшін емес, бірақ мен үшін екенін білдім.

Ол екі көпір және одан тезірек

Ол етік тоқып, кішкене шляпаны тоқты

Ол жұп қолғап тоқты, ол кішкентай блузка тоқыды

Ол әлі де салқын үйде түні бойы тоқыды

Ол жұмыс істегенде ән айтты және арфа ішектері сөйледі

Бірақ оның даусы өшпеді, жібі үзілмеді

Бірақ мен оянғанда анам отырды

Оның иығына арфасы он тоғыз және бір күнге үлкен емес көрінеді

Еріндерінде күлімсіреу және басында жарық

Оның қолдары арфаның ішектерінде қатып қалды

Аспанға құлаған оның жанына жиналды

Патша ұлының киімі менің өлшемімде ғана ма еді