Тёмная ночь - Иван Козловский, Nikolay Nekrasov, Ансамбль народных инструментов

Тёмная ночь, только пули свистят по степи,

Только ветер гудит в проводах, тускло звёзды мерцают.

В тёмную ночь ты, любимая, знаю, не спишь,

И у детской кроватки тайком ты слезу утираешь.

Как я люблю глубину твоих ласковых глаз,

Как я хочу к ним прижаться сейчас губами!

Тёмная ночь разделяет, любимая, нас,

И тревожная, чёрная степь пролегла между нами.

Верю в тебя, в дорогую подругу мою,

Эта вера от пули меня тёмной ночью хранила…

Радостно мне, я спокоен в смертельном бою,

Знаю, встретишь с любовью меня, что б со мной ни случилось.

Смерть не страшна, с ней встречались не раз мы в степи.

Вот и теперь надо мною она кружится.

Ты меня ждёшь и у детской кроватки не спишь,

И поэтому знаю: со мной ничего не случится!

Қараңғы түн, далада ысқырған оқ қана,

Сымдарда жел ғана сыңғырлайды, жұлдыздар күңгірт жымыңдайды.

Қараңғы түнде сен, махаббатым, ұйықтамайтыныңды білемін,

Ал бесікте көз жасыңды жасырып сүртесің.

Мен сенің нәзік көздеріңнің тереңдігін қалай жақсы көремін,

Мен қазір оларға ернімді қалай басқым келеді!

Қараңғы түн бізді ажыратады, махаббатым,

Ал мазасыз қара дала арамызда жатты.

Мен саған сенемін, қымбатты досыма,

Бұл сенім мені қараңғы түнде оқтан сақтады...

Мен қуаныштымын, мен өлім шайқасында сабырлымын,

Маған қандай жағдай болса да, сен мені махаббатпен қарсы алатыныңды білемін.

Өлім деген сұмдық емес, онымен далада бір емес, бірнеше рет кездестік.

Ал қазір ол менің үстімде айналады.

Сен мені күтіп, бесікке жатпа,

Сондықтан мен білемін: маған ештеңе болмайды!