Goodbye to All That - Itoldyouiwouldeatyou

My name is Joey, and you’re with me now

I will love you forever on my own

There were five trees in the garden and each was perfect;

green and beautiful

trees surrounded all the animals and all the animals.

There were a hare and a

rabbit who had the same favourite everything: they ate the same lettuce,

they liked the same parts of the garden and they never, ever went to bed

without first sorting out their arguments.

And while they did have arguments,

they were very, very safe arguments.

When I say an argument can be 'safe' I

refer to when the two people arguing have a prior agreement that however

difficult the conversation should get and whatever silly things they might say,

neither of them will run away

The hare and the rabbit met under the chestnut tree.

While they were both quite

nervous and soft mammals, they both liked making people laugh so they ended up

talking all night.

They loved each other right away.

Their skills complemented

each other: the hare was very good at finding tasty hay and the rabbit was

excellent at distracting the other animals while they took it back to their

little home

It wasn’t a very good home, it was much much more like a house than a home.

It was cold and draughty and sometimes all the water just ran hot.

But sometimes it is possible to hide a home inside a house, and that is what

the rabbit and the hare did.

They picked the perfect room and made it their

home.

It was covered in blankets and pillows, and everything was in lovely

bright colours.

In their home they were happy.

They were worried that the

happiness they brought each other was the only happiness of its kind and so

they were very careful not to lose each other.

Happiness can be just as scary

as sadness because it is far easier to lose.

They tried to make up their own

language but neither of them were very good at remembering the words so they

just ended up speaking normally

«I love you.»

said the hare

And «I love you.»

said the rabbit

And they really did love each other

But no two people can be together forever and this was the case with the hare

and the rabbit, so the rabbit said goodbye:

«We don’t look alike.

We don’t look alike at all but our faces match exactly.

I wonder why that happens.

We’re very different animals but sometimes seeing

you feels far more familiar than a mirror.

I feel better for having you in my

life and I want, really, to say thank you.

I’ve felt fear before but never like

that of losing you.

I’ve felt loss before and thought it was painful,

but I have never missed you because you have always been there.

You have gone by different names like 'eyes' and 'breath' and 'heart' but you

are always there.

And this is it I suppose.

We still have our health,

and our hearts, though depleted, will get better again

But I’ve never missed someone before they left before.

There’s a smell on my

covers that I hope never goes away.

There’s a stain on our duvet that I hope

never washes out and somewhere in a part of the world that you have to listen

very closely to hear, there’s a version of us that will stay here for much

longer.

There, forever: our hearts.

Our hearts in sound forever.»

Менің атым Джой, сен қазір сенімен бірге

Мен сені жалғыз мәңгілік сүйемін

Бақшада бес ағаш болды және олардың әрқайсысы тамаша болды;

жасыл және әдемі

ағаштар барлық жануарларды және барлық жануарларды қоршап алды.

Қоян және а

бәрі бірдей ұнататын қоян: олар бірдей салатты жеді,

олар бақтың бірдей бөліктерін ұнататын және олар ешқашан төсекке жатпаған

алдымен олардың аргументтерін сұрыптаусыз.

Олар дауласып жатқанда,

олар өте қауіпсіз дәлелдер болды.

Мен дәлел болған кезде мен «қауіпсіз» болуы мүмкін

дауласып жатқан екі адамның алдын ала келісімі бар болған кезде қадағалаңыз

Әңгімелесу қиын болуы керек және олар қандай ақымақ сөздер айтуы мүмкін,

олардың ешқайсысы қашпайды

Қоян мен қоян каштан ағашының түбінде кездесті.

Екеуі де тыныш болған кезде

жүйке және жұмсақ сүтқоректілер, екеуі де адамдарды күлдіруді ұнататын, сондықтан соңында

түні бойы сөйлесу.

Олар бір-бірін бірден жақсы көрді.

Олардың дағдылары толықтырылды

бір-біріне: қоян дәмді шөп табуда өте жақсы болды, ал қоян

басқа жануарларды алшақтатқан кезде, олар оны қайтарып алды

кішкентай үй

Бұл өте жақсы үй емес еді, ол үйден гөрі үйге көбірек ұқсайтын.

Ол суық және құрғақ болды, кейде судың бәрі ыстық болды.

Бірақ кейде үйді үйдің ішіне жасыруға мүмкін, бұл 

қоян мен қоян жасады.

Олар кемелді бөлмені таңдап, оларды жасады

үй.

Ол көрпе мен жастыққа                  бәрі     әдем                                                                             |

ашық түстер.

Өз үйінде олар бақытты болды.

Олар бұл деп алаңдады

олардың бір-біріне әкелген бақыты осындай жалғыз бақыт болды

олар бір-бірін жоғалтпау үшін өте сақ болды.

Бақыттың қорқынышты  болуы мүмкін

қайғы-қасірет ретінде, өйткені жоғалту әлдеқайда жеңіл.

Олар өздерін құруға тырысты

тіл, бірақ олардың ешқайсысы сөздерді есте сақтаған кезде өте жақсы болды

жай ғана қалыпты сөйлей бастады

«Мен сені жақсы көремін.»

— деді қоян

Және «Мен сені жақсы көремін».

— деді қоян

Және олар бір-бірін шынымен жақсы көрді

Бірақ екі адам бірге мәңгілік бола алмайды және бұл қоянға қатысты болды

және қоян, сондықтан қоян қоштасты:

«Біз бір-бірімізге ұқсамаймыз.

Біз бір-біріне ұқсамаймыз бірақ бет-әлпетіміз сәйкес келеді.

Мен неге бұлай болып жатқанына таңғаламын.

Біз мүлдем басқа жануарлармыз, бірақ кейде көреміз

сіз айнадан әлдеқайда таныс сезінесіз.

Сенің жанымда болғаным үшін өзімді жақсы сезінемін

өмір және мен рахмет  айтқым келеді.

Мен бұрын қорқынышты сезіндім, бірақ ешқашан ұнатпадым

сені жоғалту.

Мен бұрын жоғалғанымды сезіндім және бұл ауыр деп ойладым,

бірақ мен сені ешқашан сағынған емеспін, өйткені сен әрқашан сонда болдың.

Сіз «көз», «тыныс» және «жүрек» сияқты әртүрлі атаулармен жүрдіңіз, бірақ сіз

әрқашан бар.

Менің ойымша, бұл.

Денсаулығымыз әлі бар,

ал жүрегіміз таусылғанымен, қайтадан жақсарады

Бірақ мен ешкімді ол кеткенге дейін сағынған емеспін.

Менің иісім бар

Мен ешқашан кетпейді деп үміттенемін.

Біздің көрпемізде дақ бар деп үміттенемін

ешқашан шайылып кетпейді және әлемнің бір бөлігінде  тыңдау керек

есту үшін өте мұқият, бізде бұл жерде көп нәрсе қалады

ұзағырақ.

Онда, мәңгілік: біздің жүрегіміз.

Жүрегіміз мәңгілік үнде».