Kurjet - Ismo Alanko

Kullankeltainen on maiseman pinta hiljainen

Sen alla väreilee, sen alla järisee

Sen alla elämä on vaaraa

Oudon ryppyinen on järven pinta murheinen

Mä tahdon hukkua sen öiseen pehmeyteen

Huumaavaan kauneuteen

Niihin aikoihin kun kurjet suutelee

Niihin aikoihin sammutan auringon

Suljen kuin television sen pois

Näin kurjet katoaa, mut vielä jossain suudellaan

Kurjen suudelmaan mä heräsin unta kaipaamaan

Mä tahdon hukkua sen soiden pehmeyteen

Silmien kosteuteen

Niihin aikoihin kun kurjet suutelee

Niihin aikoihin tuijotan liekkeihin

Taustalla kuulen äänet kaupungin

Näin kurjet katoaa, mut vielä jossain suudellaan

Алтын сары - тыныш пейзаждың беті

Астында дірілдейді, астынан дірілдейді

Оның астында өмірге қауіп төніп тұр

Көлдің біртүрлі мыжылған беті мұңды

Оның түнгі жұмсақтығына батып кеткім келеді

Есіртетін сұлулыққа

Үкілер сүйісіп жатқан кезде

Сол кезде мен күнді өшіремін

Мен оны теледидар сияқты өшіремін

Осылайша сараң жоғалып кетеді, бірақ сонда да бір жерде сүйіседі

Сараңның сүйгенінде ұйқымды сағынып ояндым

Мен оның батпақтарының жұмсақтығына батып кеткім келеді

Көзді ылғалдандыру үшін

Үкілер сүйісіп жатқан кезде

Сол кездері мен жалынға қарап отырамын

Артқы жағында мен қаланың дыбыстарын естимін

Осылайша сараң жоғалып кетеді, бірақ сонда да бір жерде сүйіседі