Йорэк елый - Иркә

Ачылмыйча кырау суккан кебек,

Чэчэклэрем озилми шингэн.

Кар таулары ишелгэндэй булды,

Котелмэгэн хэбэрен килгэч.

Кондэш куреп, йорэк елаганны

Ник белдереп йозем агара?

Зэнгэр хыялларым юкка чыгып,

Сагышларым булып янара.

Кул бозыдай тайгак жавапларын,

Тынлый торган тугел упкэсез.

Эшлэр туйга якынлашкан булгач,

Кияу белэн кэлэш инде сез.

Турыгыздан узып китэ алмыйм,

Син дэ юллар урап йорисен.

Кузлэремнэн яшь тамганын котмэ,

Йорэк каны тама, курмисен.

Пышақ желмен ашылғандай.

Менің гүлдерім гүлдеп жатыр.

Қар таулары құлағандай болды,

Сенгісіз жаңалықтарға келгенде.

Кондеш көріп, жылап жіберді

Неге менің бетім аппақ?

Көк армандарым кетті,

Менің мұңым өртеніп барады.

Мұз сияқты тайғақ жауаптар,

Тыңдау сирек емес.

Тойға жақындаған сайын,

Сен қалыңдық пен күйеусің.

Мен сені жеңе алмаймын,

Жолдар төселсін.

Көзімнен жас ақпасын,

Жүрегіңнің қанын ішпе.