Усть-илим - Ирина Шведова

Над Москвой незнакомые ветры поют,

Над Москвой облака, словно письма, плывут…

Я по карте слежу за маршрутом твоим,

Это странное слово ищу — Усть-Илим.

Усть-Илим на далекой таёжной реке,

Усть-Илим от огней городских вдалеке,

Пахнут хвоей зелёные звёзды тайги,

И вполголоса сосны читают стихи.

Позови — я пройду сквозь глухую тайгу,

Позови — я приду сквозь метель и пургу,

Оглянись — неприметной таёжной сосной

Уж давно я стою за твоею спиной.

Усть-Илим, над Москвой твои ветры поют,

Усть-Илим, твои ветры в дорогу зовут,

Усть-Илим… две зелёных звезды в небесах…

И костёр… и тоска в его рыжих глазах…

С. Гребенников, Н. Добронравов, А. Пахмутова

Бейтаныс желдер Мәскеуде ән салады,

Мәскеудің үстінде бұлттар әріптер сияқты қалықтайды...

Мен сіздің жолыңызды картада ұстанамын,

Мен осы бір жат сөзді іздеп жүрмін – Үст-Ілім.

Алыстағы тайга өзеніндегі Усть-Ілім,

Үсті-Ілім қала шамдарынан алыс,

Тайганың жасыл жұлдыздары иненің иісін,

Ал қарағайлар өлең оқыды.

Қоңырау - мен саңырау тайгадан өтемін,

Қоңырау - Мен қарлы боран мен қарлы бораннан өтемін,

Айналаға қараңдар – көзге түспейтін тайга қарағайы

Мен сенің арқаңда көптен бері тұрдым.

Усть-Илим, сенің желдерің Мәскеуді жырлайды,

Үст-Ілім, сенің желдерің жолға шақырады,

Үст-Ілім... аспандағы екі жасыл жұлдыз...

Ал от... қызыл көзіндегі сағыныш...

С.Гребенников, Н.Добронравов, А.Пахмутова