Tanca - Iosonouncane

Spoglie le rive, il sole

Schiassa contro gli scogli

Fame rinasce fame

Nella pietra e muore

Senza ricordi

Falce viene, si trascina nel sale

E il sale ancora

Scava sete nella sete

Tra i fischi del corno

Nel morso di un dolore

Nel cielo svuotato

Nelle cime bruciate il giorno risale il seme

Scopre le rive il sole

E nel mattino avrà

Nuova fame per arare il fondo

E alle cime bruciate ritornare

Rive lontane dagli occhi, rive lontane

E nella fame il seme

Il solco aperto dalle mani

È questo il figlio e andrà per mare

È questo l’uomo che cadrà

Dalle secche corre a riva

Per riportare il sole ai piedi del pianto

Quando il giorno scopre

Il solco nel sale

Nel solco la fame

Il canto che muore

E ritornerà

Per finire su un campo steso al sole

Spoglie le rive, il sole

Schiassa contro gli scogli

Fame ha trovato fame

Nella pietra e muore

Senza ricordi

Falce viene, si trascina nel sale

E il sale ancora

Batte sete sulla sete

Tra i fischi del corno

Nel morso di un dolore

Nel petto spogliato

Nelle cime bruciate il giorno risale il seme

Scopre le rive il sole

E nel mattino avrà

Nuova sete per arare il fondo

E dalle secche alla tanca illuminare

Rive lontane negli occhi, rive lontane

E nella sete il seme

Il cuore aperto tra le mani

È freddo il sonno

È grande il mare

È alto il giorno che cadrà

Dalle secche corre a riva

Per riportare il sole ai piedi del pianto

Quando il giorno scopre

Gli occhi nel sale

Negli occhi la fame

Un uomo che muore

E risplenderà

Di terra impastata e nera al sole

Жағалары жалаңаш, күн

Шиасса жартастарға қарсы

Аштық қайтадан аш болып туады

Таста және өледі

Естеліктерсіз

Орақ келеді, тұзға сүйрейді

Және тағы да тұз

Шөлдеуге шөлдету

Мүйіздің ысқырығы арасында

Ауырсыну кезінде

Бос аспанда

Өртенген шыңдарда тұқым өседі

Күн жағаларды ашады

Ал таңертең ол болады

Түбін жырту үшін жаңа аштық

Ал өртенген шыңдарға қайта оралу үшін

Жағалар көрінбейді, жағалар алыс

Ал аштықта тұқым

Борозды қолмен ашты

Бұл ұлы және ол теңізге барады

Бұл құлайтын адам

Таяз жерлерден жағаға қарай жүгіреді

Күнді көз жасының аяғына қайтару үшін

Күн шыққанда

Тұздағы ойық

Борозда аштық

Өлетін ән

Және ол қайтады

Күнге созылған далада аяқталу үшін

Жағалары жалаңаш, күн

Шиасса жартастарға қарсы

Аштық аштықтан табылды

Таста және өледі

Естеліктерсіз

Орақ келеді, тұзға сүйрейді

Және тағы да тұз

Ол шөлдегенде шөлдейді

Мүйіздің ысқырығы арасында

Ауырсыну кезінде

Кесілген кеудеде

Өртенген шыңдарда тұқым өседі

Күн жағаларды ашады

Ал таңертең ол болады

Түбін жыртуға жаңа ашқарақтық

Ал шоқтардан танкаға дейін жарықтандырылады

Көзге шалғай жағалар, алыс жағалар

Ал шөлдегенде тұқым

Ашық жүрек сіздің қолыңызда

Ұйқы салқын

Теңіз үлкен

Түсетін күн жоғары

Таяз жерлерден жағаға қарай жүгіреді

Күнді көз жасының аяғына қайтару үшін

Күн шыққанда

Көздер тұзда

Көзге аштық

Өлген адам

Және ол жарқырайды

Сазды жер мен күндегі қара