Яд вечного древа - Intra Spelaeum

В старом древе спряталось время

Своим ядом отравляя побеги

Слышу как растут его корни

Пробивая сквозь грудину и рёбра

Слышу как рассыпаются камни

в сотни тысяч мелких песчинок

я считаю пока идут годы

Целый век за каждый стук сердца

А цену смерти спрашивай с мёртвых

цену смерти спрашивай с мёртвых,

А цену смерти спрашивай с мёртвых

цену смерти спрашивай с мёртвых

Я не видел как рождается солнце

С тех времён как мне рыли могилу

помню птиц похоронные гимны

на руинах забытых империй

Ты не жди что воспряну из пепла

не рыдай и не стой у менгира

я устал я нашёл своё имя

моё имя Яд вечного древа

Уақыт ескі ағашта жасырылған

Оның улануымен өркендерді улану

Оның тамыры өсіп жатқанын естідім

Төс сүйегі мен қабырғаларды тесу

Мен тастардың құлағанын естимін

жүздеген мың ұсақ құм түйірлері

Жылдар өтіп жатыр деп санаймын

Жүректің әрбір соғуы үшін тұтас бір ғасыр

Ал өлімнің бағасын өлгеннен сұра

Өлімнің бағасын сұра,

Ал өлімнің бағасын өлгеннен сұра

Өлімнің бағасын өлгеннен сұра

Мен күннің қалай туатынын көрмедім

Олар менің бейітімді қазған кезден бері

құстардың жерлеу гимндерін есте сақтаңыз

ұмытылған империялардың қирандыларында

Күлден көтеріледі деп ойламайсың

жыламаңдар және менхирде тұрмаңдар

Мен өз атымды таптым шаршадым

менің атым – мәңгілік ағаштың уы