A Buried Sun - In Solitude

Straining all, in longing

Through continents of dust

All is forgotten, and helpless

As a sun goes up

In the night

A buried son for

Your desolated heart

We’re reaching backwards

You took a cloven bow

To slit your tender veins

Oh how we laughed

Clambering up, like a drowning child

And you drink me, in the furrows of pain

Once the seed is cast

On the field of night

And I’m yours beyond recall

A buried son for

Your desolated heart

We’re reaching backwards

You took a cloven bow

To slit your tender veins

Oh how we laughed

Pour through your mouth, love

And stars go out

Like little eyes

Well up with tears

I am serene

As Satan comes

In yearning rifts

Where I may die

The brink persuades

She holds a horses head

The cunt of coal

Is my loving grave

I shall be there

When the light is swallowed

And the trumpets of heaven

Are open sewers

You are the naked youth

At the ladder of hell

You are the corpse

That comes in grass and gold

Deep through the gardens

To lend a key

Free your pale steed within me

And immerse your clouds of stone

All this is killed and made perfect

As the sun goes out

In my eyes

A buried son for

Your desolated heart

We’re reaching backwards

You took a cloven bow

To slit your tender veins

Oh how we laughed

Барлығын сағынышпен қағып

Шаң континенттері арқылы

Барлығы ұмытылып, дәрменсіз

Күн шыққан сайын

Түнде

Жерленген ұл

Сенің қаңырап қалған жүрегің

Біз артқа қарай жетеміз

Сіз қалампыр садақ алдыңыз

Нәзік тамырларыңызды кесу үшін

О, қалай күлдік

Суға батып бара жатқан бала сияқты өрмелеу

Ал сен мені ішесің, ауыртпалықта

Тұқым құйылғаннан кейін 

Түн даласында

Ал мен сенікімін

Жерленген ұл

Сенің қаңырап қалған жүрегің

Біз артқа қарай жетеміз

Сіз қалампыр садақ алдыңыз

Нәзік тамырларыңызды кесу үшін

О, қалай күлдік

Аузыңыздан құйыңыз, махаббат

Ал жұлдыздар  сөнеді

Кішкентай көздер сияқты

Көз жасымен және

Мен тынышпын

Шайтан келгенде

Аңсаған алауыздықтарда

Мен өлетін жерде

Жағасы көндіреді

Ол аттардың басын ұстайды

Көмір

Менің  махаббат  бейітім

Мен сонда боламын

Жарық жұтылғанда

Және аспанның кернейлері

Ашық канализациялар

Сендер жалаңаш жастарсыңдар

Тозақтың баспалдағында

Сіз мәйітсіз

Ол шөппен                                                                                                                                                                                                                                         |

Бақшалар арқылы терең

Кілтті беру үшін

Менің ішімдегі бозғылт атыңды босат

Және тас бұлттарыңызды суға батырыңыз

Мұның бәрі  өлтіріліп,    жетілдірілді

Күн шығып бара жатқанда

Менің көзімде

Жерленген ұл

Сенің қаңырап қалған жүрегің

Біз артқа қарай жетеміз

Сіз қалампыр садақ алдыңыз

Нәзік тамырларыңызды кесу үшін

О, қалай күлдік