Aue der nostalgie - Imperium Dekadenz

Dorn und Dickicht wachen stets

Umarmen deinen Hain, dein Reich

Herbstdunst, Atem finst’rer Regen

Hüllt Nostalgie in Farben edlen Glücks

Oh du unser rauhes Herz

In der Mitte deiner Seel'

Singt unser Feuer Glorie

Wärmt die starren Wände

Aue der Nostalgie

Eins werden Geist und Fammenklang

Und die Schatten durchs Gemäuer kriechen

Laben sich am Worteklang

Und dem Hallen uns’rer Kehlen

Wo Nostalgie die Seele nährt

Wohnt unser Geist der Lebensfäden

Webt Segel, in die der Wind des Schicksals bläst

… und reisst uns mit sich

Weit hinfort … weit hinfort

O’Aue der Nostalgie

Der Wald und das Firmament

Im Rausche alter Tage

Funken reisen dort hinauf

Erleichten, was uns träumen lässt

Aue der Nostalgie

Eins werden Geist und Flammenklang

Und die Schatten durchs Gemäuer kriechen

Laben sich am Worteklang

Und dem Hallen uns’rer Kehlen

Wo Nostalgie die Seele nährt

Wohnt unser Geist der Lebensfäden

Webt Segel, in die der Wind des Schicksals bläst

In Ruinen wandeln wir

Raunen Stimmen der Andacht

Segeln mit dem Klang der Zeit

Wo immer sie uns stranden lässt …

Aue der Nostalgie

Thorn and thicker ever vigilant

Embrace your sacred grove, your domain

Autumn’s mist, frenetic dancers exhalation

Now shrowded in myth

Nostalgia cloaked in the colours of happier days

Oh you, our bruised heart

From the depths of your soul

Sing our wondrous glory

Give warmth to these frigid walls

O' meadow of nostalgia

Spirit and the sound of crackling flames become one

Wile the shadows creep across the walls

Gaining strength from the speakers crisp words

And the echoes of our cheers

Where nostalgia nourishes the soul

There clotho labours over our fate

Weaving sails to catch the winds of destiny

To tear us along with it…

Whither we now not

O' meadow of nostalgia

The forest and the heavens above

The intoxication of days long past

Sparks race upwards

Briefly illumination, the motive of our dreams

O' meadow of nostalgia

Spirit and the sound of crackling flames become one

Wile the shadows creep across the walls

Gaining strength from the speakers crisp words

And the echoes of our cheers

Where nostalgia nourishes the soul

There clotho labours over our fate

Gathering the separate threads of our lives

Weaving sails to catch the winds of destiny

Among ruins we walk

Whispering paeans of devotion

Sailing by the winds of time

Wherever they may take us…

O' meadow of nostalgia

Тікен мен қопа қашанда күзетте

Тоғайыңды, патшалығыңды құшақтап ал

Күзгі тұман, тынысы қара жаңбыр

Сағынышты асыл бақыт бояуларына орап

О, сен біздің дөрекі жүрегіміз

Жаныңның ортасында

Біздің отты даңқымызды жырлаңыз

Қатты қабырғаларды жылытады

Сағыныш әуені

Жалынның рухы мен үні біртұтас болады

Ал көлеңкелер қабырғаларды аралап өтеді

Сөздер дыбысынан той

Ал көмейіміздің жаңғырығы

Сағыныш жанға нәр беретін жерде

Біздің рухымыз өмір иірімдерінде тұрады

Тағдырдың желі соққан желкендерді өреді

... және бізді өзімен бірге алып кетеді

Алыс... алыс

О'Ауэ сағыныш

Орман және аспан

Ескі күндердің қарбаласында

Ұшқындар сол жерде жүреді

Бізді армандайтын нәрсені жеңілдетіңіз

Сағыныш әуені

Рух пен жалын үні біртұтас болады

Ал көлеңкелер қабырғаларды аралап өтеді

Сөздер дыбысынан той

Ал көмейіміздің жаңғырығы

Сағыныш жанға нәр беретін жерде

Біздің рухымыз өмір иірімдерінде тұрады

Тағдырдың желі соққан желкендерді өреді

Біз қирандыларда жүреміз

берілгендіктің күңкілдеген дауыстары

Заман үнімен жүзу

Ол бізді қайда ұстаса да...

Сағыныш әуені

Тікенді және одан да қырағы

Қасиетті тоғайыңды, доменіңді құшағына ал

Күзгі тұман, қызба бишілердің дем шығаруы

Қазір мифте

Бақытты күндердің бояуына жамылған сағыныш

О сен, біздің жараланған жүрегіміз

Сенің жан дүниеңнің тереңінен

Біздің ғажайып даңқымызды жырлаңыз

Осы суық қабырғаларға жылу беріңіз

О, сағыныш шалғыны

Рух пен жарқылдаған жалынның үні біртұтас болады

Көлеңкелер қабырғаларды кесіп өтеді

Шешендердің қытырлақ сөздерінен қуат алу

Ал біздің шаттық жаңғырығы

Сағыныш жанға нәр беретін жерде

Онда біздің тағдырымызға байланысты жұмыс істейді

Тағдырдың желкенін ұстайтын желкенді өру

Бізді онымен бірге жырту үшін…

Біз қазір қайда емеспіз

О, сағыныш шалғыны

Орман және жоғарыдағы аспан

Өткен күндердің мастығы

Ұшқындар жоғары қарай жүгіреді

Қысқаша жарықтандыру, біздің арманымыздың мотиві

О, сағыныш шалғыны

Рух пен жарқылдаған жалынның үні біртұтас болады

Көлеңкелер қабырғаларды кесіп өтеді

Шешендердің қытырлақ сөздерінен қуат алу

Ал біздің шаттық жаңғырығы

Сағыныш жанға нәр беретін жерде

Онда біздің тағдырымызға байланысты жұмыс істейді

Біздің өміріміздің бөлек жіптерін жинау

Тағдырдың желкенін ұстайтын желкенді өру

Біз қирандылар арасында жүреміз

Сыбырласып жатқан адалдық

Уақыт желімен жүзу

Олар бізді қайда апарса да…

О, сағыныш шалғыны